Cizre’nin devrim gülüşlü Aziz’i

FAYSAL SARIYILDIZ

Bizim Aziz, Cizre’nin Aziz’i. Cizre 30 Aralık 2015 günü Aziz ile çok eksildi. Cizre Katliamı/Direnişinde artık vahşetin dozunun giderek arttığı, tank, top başta olmak üzere her türlü ağır silahın kullanıldığı günlerdi. 

Önce gök gürledi, sonra hafif çiseledi yağmur, karşı sokaktan bir çığlık yükseldi. Gitmeliydi yüreği Aziz insan. Sırat’tan ince yolu geçmeliydi. Adım attı ve zalimin fişeği patladı. Upuzun yere serildi yiğit ve son kez baktı kavruk tenli mahzun bir çocuğa, elini uzattı ve fısıldadı kulağına; “Güneşli günler göreceğiz çocuklar...”

Aziz’i tek kurşunla alnından vurdular ölüm tanrısının yeryüzündeki gölgeleri. Cizre’nin daracık sokaklarında, çarşıda, eylemde, mitinglerde, Newrozlarda endamı, güzelliği ve sıcak gülüşü ile her vakit dikkatleri üzerine çeken Aziz’i Cizre çok özlüyor. Aziz bir devrim kadar hareketli ve tez canlıydı. Aziz o gün vurulmamış olsaydı, vahşet bodrumlarının olduğu günlerde bodrumlara ulaşmak ve orada bulunan gençlere derman olmak için her yolu denerdi. 

Korkmadan, yılmadan...

Aziz bodrumların etrafının alev alev sarıldığı anda bile orada bulunan gençlerin ellerinden sımsıkı tutar ve abisi olur, yoldaşı olurdu. Sımsıkı sarılacağı ellere zaferin sözünü vermekten imtina etmezdi. Vesselam Aziz o gün vurulmamış olsaydı vahşet bodrumlarında hayata gözlerini yumacaktı. Bu hakikate dair Aziz’i tanıyanların hilafı yok. Korkmadan, yılmadan, gülerek sürekli basın açıklamalarında yaptığı gibi o gür sesi ile son sloganını da haykırır ve celladın yüzüne tükürdükten sonra ancak son nefesini verirdi.

‘Gülüşün tekrar aydınlatacak’

Vurulduktan sonra kız kardeşinin kaleme aldığı şu sözler Aziz’i ne kadar da iyi anlatmış: 

“Biz çok güzel severdik birbirimizi, biz çok güzel gülerdik beraber. Beraber olan gülüşlerimizi soldurdular. Kadınlara Tanrıça derdin ya, kadınlar omuzladı sokak ortasında yatan cansız bedenini. Geriye güzel gülüşün kaldı, geriye mücadelen kaldı, geriye düşüncelerin kaldı hep yaşayacak olan. Ölüme bile en güzel sen gittin. Gülümsüyordu dediler, gülüşünü öldürememişler. Özgürlüğe inançla olan bağlılığın benim yolumu aydınlatırdı. Şimdi gülüşün aydınlatacak, yokluğuna alışmak cehennem gibi olsa da. Sen yaşamı öldürdün ama gülüşün tekrar canlandıracak, tekrar aydınlatacak. Yoldaşlarının sana sözü var özgürlük gülüşünle gelecek.”

İşte bizim Aziz, Cizre’nin Aziz’i böyle biriydi…

*Cizre Devlet Hastanesi çalışanı ve SES Cizre Şube Yöneticisi Aziz Yural, 30 Aralık 2015 tarihinde polislerce ayağından yaralanan bir kadına yardım etmek istediği sırada özel harekat polislerinin açtığı ateşle katledildi.