Kerem gibi yanmak

Nazım Hikmet düştüğümüz büyük sevdanın çilesini Kerem gibi yanmak diye anlattığında tarihler 20. asırda 1930 Mayıs’ını gösteriyordu. Zehra Epli bu sevda uğruna bedenini ateşe verdiğinde 21. asır yıl 2016. Gebze’de bir zindan da alevlenen o gencecik bedende Kerem gibi yandık hepimiz. Son sevda yangınında. 

Nazım’dan bize neredeyse üzerinden bir asır geçmiş bir ağıt “Kerem gibi” bugün Zehra Epli’nin aziz hatırasına...

KEREM GİBİ 

 Hava kurşun gibi ağır!! 

Bağır 

 bağır 

                bağır 

                        bağırıyorum. 

Koşun 

         kurşun 

                erit- 

                    -meğe 

                            çağırıyorum...

O diyor ki bana: 

— Sen kendi sesinle kül olursun ey! 

                                                Kerem 

                                                     gibi 

                                                          yana 

                                                                yana...

«Deeeert 

             çok, 

                 hemdert 

                         yok» 

Yürek- 

        -lerin 

kulak- 

        -ları 

              sağır... 

Hava kurşun gibi ağır...

Ben diyorum ki ona: 

— Kül olayım 

                   Kerem 

                        gibi 

                              yana 

                                    yana. 

Ben yanmasam 

                  sen yanmasan 

                             biz yanmasak, 

                             nasıl 

                                   çıkar 

                                          karan- 

                                                  -lıklar 

                                                      aydın- 

                                                              -lığa..

Hava toprak gibi gebe. 

Hava kurşun gibi ağır. 

Bağır 

        bağır 

                bağır 

                        bağırıyorum. 

Koşun 

         kurşun 

                 erit- 

                     -meğe 

                             çağırıyorum.....