Ada ile başlayan yolculuk

• Kars’ın ilk özel tiyatrosu bir ada hapishanesinde geçen oyunla perdesini açtı.

BAYRAM BALCI

 

Tarihi olarak bir kültür sanat şehri olmasına rağmen kültür sanat alanında 20 yıldır büyük bir boşluğun yaşandığı Kars'ın ilk özel tiyatrosu Ada Tiyatrosu perdelerini açtı.

Ada tiyatrosunun Genel Sanat Yönetmeni Necmettin Uluman, kentte tiyatro alanında yaşanan boşluğu doldurmak için yolu çıktıklarını söyledi.

“Kars’ta özellikle tiyatro, sinema, edebiyat alanında oluşan bir boşluk vardı, bu yüzden çıkış noktamız özel tiyatro kurmak oldu.”

Sanatın ve özellikle tiyatronun toplumların gelişiminde itici bir güç olduğunu ifade eden Necmettin Uluman bu konuda şöyle dedi: “Sanat bir kentin itici bir gücüdür. Bilimsel ve pozitif bir toplum oluşumunda itici bir güce sahip. O yüzden bir kentte olmazsa olmazlarından biridir tiyatro. Biz de bu mantıktan hareketle tiyatromuzu kurduk.”

İlk oyunları: Ada

İlk oyunlarında Güney Afrika’nın önemli yazarlarından Athol Fugard'ın yazdığı Ada oyunu ile Kars seyircisine merhaba dediklerini ifade etti.

“Perdelerimizi açtık. İlk oyumuzu oynadık. Athol Fugard’ın yazdığı Ada adlı oyun ile yolculuğumuza başladık” diyen Uluman, sahneledikleri ilk oyunun Güney Afrika’nın siyahi devrimci lideri Nelson Mandela'nın 27 yıl tutsak olarak tutulduğu ada hapishanesinde geçtiğini belirtti.

Uluman sahneledikleri oyun ile ilgili şunları söyledi: “Oyun Mandela’nın dönemini anlatıyor. Mandela’nın kaldığı hapishanede geçiyor. O hapishane daha sonradan müzeye çevirilmiş ama, oyun o dönemin net bir fotoğrafını bize veriyor.”

John ile Winston

Oyun Güney Afrika’da ırkçı Apartheid rejiminin tutsakları gönderildiği Robben Adası'nda geçiyor. Hücre arkadaşı olan John ile Winston hapishanedeki tutsaklara yapılacak bir gösteride oynamak üzere Sophokles’in Antigone isimli oyununu oynamaya karar verirler. Ancak gardiyanlarla yaşadıkları sorunlar ve hapishanede uygulanan tecrit koşulları nedeniyle oyuna hazırlanmak hiç de kolay değildir. Fakat her sorunu aşan tutaklar sonunda Antigone’yi sahnelerler. Oyun bu temsille bitiyor.

Oyunda iki tutsak ile bir gardiyanın arasındaki ilişkiler üzerinden ırkçı Apartheid rejiminde yaşananlara da ışık tutuluyor.