Bakkal, terzi, ev emekçisi: Saygı istiyoruz

• Meme kanseriyle boğuşan Cizîra Botanlı Hülya Dalmış evin geçimini sağlamak için hem bakkal dükkanı işletiyor, hem terzi işi yapıyor hem de 7 çocuğunun bakım ve ev işleriyle uğraşıyor.  Dalmış, toplumsal cinsiyet eşitsizliğinden kaynaklı her zaman olduğu gibi pandemide de en fazla kadınların ezildiğini söylüyor. 

HABER MERKEZİ

Şirnex’in Cizîr ilçesine bağlı Nur Mahallesi’nde yaşayan Hülya Dalmış, 40 yaşında ve 7 çocuk annesi. 15 yaşında evlendirilen ve yıllarca yoksulluk ile boğuşan Dalmış, çocuklarına bakabilmek için 3 işi aynı anda yapıyor.

Yıllarca bahar ve yaz aylarında tarım işçisi olarak Adana, Mersin gibi illere çalışmaya giden Dalmış meme kanserine yakalandıktan sonra mevsimlik işlere gidemediği için ekonomik sorunlar yaşamaya başladı. Bunun üzerine 7 çocuğuna bakabilmek için hem bakkal dükkanı işletti hem de terzilik yapmaya başladı. Pandemi sürecinde artan iş yükü ile birlikte 3 iş yapan Durmuş, pandeminin en çok kadınları etkilediğini söylüyor.

MA’dan Zeynep Durgut’a konuşan Dalmış, “Gerçekten çok zorlanıyorum, buna rağmen emeğimin hakkını da alamıyorum. Evde çalışacak kimse yok. Hem ev işi hem bu iki iş çok zor” diyor.

Yaşamın her alanında kadın emeğinin sömürüldüğünü söyleyen Dalmış, “tam kapanma” ile birlikte kadınların işinin 10 kat daha  arttığını söylüyor. Kapanma sürecinde erkeklerin evin tüm işlerini kadınlardan beklediğini ifade eden Dalmış, “Her işi kadın yapıyor. Erkek sinirlense öfkesini kadından çıkartıyor. En ufak bir itirazda hemen şiddete başvuruyorlar. Bu süreç kadınlara zarar veriyor. Bu haksızlık. Biz daha çok çalışıyoruz ama emeği hor görülen yine kadınlar. Kadınlara ölüm değil yaşam alanlarının açılması gerekiyor. Bu kadar emek veriyoruz karşılığında da saygı istiyoruz. Her işi biz yapıyoruz ama erkeklere göre de hiçbir şeyi yapmamış gibiyiz. Erkeklere hizmet etmek için yaratılmadık” diyerek tepki gösteriyor.