Gönüllü sağlıkçılar Pazarcık köylerinde

• Bazarcix’ta en az 80 köyde sağlık taraması yapan SES üyesi gönüllü sağlıkçılar, her gün ziyaret ettikleri en az 15 köyde temel ihtiyaçlar ve hijyen konusundaki eksikliklere dikkat çekiyor.

Depremlerin üzerinden 37 gün geçmesine rağmen depremzedeler sağlık hakkına erişemiyor. Yaralanan yurttaşların sağlık hakkına ulaşması noktasında mesafe alınmış olsa da depremden önce de engelli ya da kronik rahatsızlığı olan depremzedeler, deprem sonrası daha çok zorlanmaya başladı. Özellikle psikolojik anlamda ciddi bir desteğe ihtiyacı olan depremzedeler, psikolojik danışman hizmeti talep ediyor. MA'dan Rukiye Adıgüzel  Kamu Emekçileri Sendikası Konfederasyonu’na (KESK) bağlı Sağlık ve Sosyal Hizmet Emekçileri Sendikası (SES) üyesi gönüllü sağlıkçılarla bir gün geçirdi. İçerisinde hekim, hemşire, ebe, psikolog, sosyal hizmet uzmanı ve teknisyenin yer aldığı sağlık emekçilerinin olduğu gönüllüler, depremin 2. gününden bu yana kurdukları sağlık çadırında depremzedelere sağlık hizmeti veriyor. Her hafta farklı kentlerden gelerek dönüşümlü bir şekilde hizmeti sürdüren ekipler, bugüne kadar gezdikleri 80’den fazla köye tekrar ziyaretlerini gerçekleştiriyor. Günde en az 15 köye giden sağlık emekçileri, her köyde varsa gebe kadınları, kronik hastalığı olan yaşlıları, fiziksel hastalıkları olan depremzedeleri tedavi ederek, ilaç ihtiyaçlarını karşılıyor. Ekip aynı zamanda depremden kaynaklı hem maddi hem de manevi ağır travmalar yaşayan depremzedelere psiko-sosyal destek veriyor. İşte gönüllü sağlıkçılarını bir günü:

Sabah kahvaltısından sonra daha önce bilgi aldıkları köyler için ihtiyaç duyulan ilaçları hazırlayarak araçlarına yerleştiren sağlıkçılar, çocuk depremzedelere de bez, mama gibi acil ihtiyaçları götürüyor. Acil ihtiyaçlar dışında çocuklar için oyuncak da götüren sağlıkçılar, kendilerinden bisiklet isteyen bir çocuğun talebine duyarsız kalamayarak, bisiklet temin ediyor. Gönüllü sağlıkçılar, sağlık hizmeti dışında giyim, gıda gibi temel ihtiyaçları da karşılamaya çalışıyor. Gittikleri köylerdeki ilaç, giyim, gıda gibi ihtiyaçları belirleyen ekip, aynı yere bir sonraki ziyaretlerinde bu eksiklikleri tamamlayarak gidiyor.

Günlük rapor tutuluyor

Gün boyu iki grup halinde köylere ve çadır kentlere sağlık hizmeti götüren ekip, günlük rapor çıkarıyor. Çıkardıkları raporlara göre planlama yapan ekip, sonraki gelecek ekibe bu şekilde yaptıkları çalışmaları aktarıyor. Akşam toplantı alarak gün içerisinde gittikleri yerin durumunu değerlendiren ekip, gözlemledikleri sorunlara ne tür bir çözüm üretebilecekleri noktasında tartışma yürütüyor. Günün değerlendirmesi sonrası bir sonraki günün planlamasını yapan sağlıkçılar, gidecekleri yerler için genel bilgi edinip, oranın ihtiyacına cevap olmaya çalışıyor.

Ayrımcılık yapılıyor

Sağlıkçılar, akşam saatlerinde yaptığı toplantıda depremzedeler arasında yapılan ayrımcılığa dikkat çekiyor. Bazı köylere fazla giden yardımlar, Kürt Alevi köylerine gitmiyor. Bazı köylerde fazladan çadır varken, bazılarında bu çadırlar depremden yaklaşık 20 gün sonra depremzedelerin zoruyla gönderiliyor. Depremzedeler psikolojilerini etkileyen bu durum karşısında, “Kürt olduğumuz için devlet bize yardım etmiyor” diyerek, sitem ediyor.

Su yetersizliği

Toplantıların temel gündemi olan bir diğer konu ise köyler ve çadır kentlerdeki hijyen sorunu. Çöplerin toplanmaması, tuvalet ve duş eksikliğinin birçok köyde giderilmemesi, lavabo ihtiyacının dışarıda karşılanması gibi problemler, salgın hastalıklara yol açıyor. Aynı zamanda su yetersizliği de bulaşıcı hastalıkların yayılmasında etkili oluyor. Birçok köy klorlanmış içme suyuna ulaşma konusunda problem yaşarken, köydeki depremzedelerin el arabalarıyla su taşıması dikkat çekiyor.

Yaşlı, engelli ve hastalar

Yaşlılar, engelliler ve kronik rahatsızlığı olan insanlar da sağlık emekçilerinin toplantılarının temel gündemi oluyor. Kronik rahatsızlığı olan depremzedelerin ilaçlara ulaşamaması, normalde yaşamını idame edemeyen yaşlıların yaşadıkları, çadır kentlere kurulan lavaboların engelli yurttaşlar düşünülmeden dizayn edilmesi gibi sorunlar, yaşamı zorlaştırıyor.

AFAD’ın yaklaşımı

Depremzedelerin AFAD ve Kızılay’ın yaklaşımından rahatsız olduğunu kaydeden sağlıkçılar, “İhtiyaçlarımız bize tartışmalarla veriliyor. Minnet duymamızı istiyorlar. Bu bizim kötü hissetmemize neden oluyor” denildiğini aktarıyor.

Bilgi verilmesine set

Sağlıkçılarla dolaştığımız bir çadır kentte meslektaşlarından bilgi almak isteyen gönüllü sağlıkçılara, Pazarcık ilçe Sağlık Müdürlüğünden bir kişinin göz işaretiyle sağlıkçılara bilgi vermesini engellemesi dikkat çekiyor. Bilgi veren sağlıkçının kendisine yapılan göz işaretinden sonra bilgi vermemesi, gönüllü sağlıkçıların depremzedeler için daha önce de yapmayı istedikleri ortaklaşmaya engelin somut örneği oluyor. MARAŞ