Yardım kolisinden kara çarşaf çıktı

• Mereş merkezli iki yarı depremde yüzde 60 yıkılan Semsûr merkez ve köylerinde halk dayanışma ile ayakta kalırken, Alevi köyü olan Tekpınar’a gönderilen yardım malzemelerinin içinden kara çarşaf, seccade ve bikini çıktı.

Mereş merkezli 6 Şubat’ta gerçekleşen iki büyük deprem nedeniyle yüzde 60’ı yıkılan Semsûr’da köy ve mezralarda yaşayan halk temel yaşam ihtiyaçlara ulaşamıyor. Depremin üzerinden 15 gün geçmesine rağmen hala su akmıyor ve temiz suya ulaşmak ise imkansız. Temiz suya ulaşamayan köylü kadınlar, salgın hastalıkların başlamasından kaygılı.

Yaşamı imece usulü kurdular

Temel ihtiyaçların ortaklaşa karşılanması, salgın hastalığın önüne geçilmesi için Kürt Alevi köyü olan Tekpınar’da kadınlar olağanüstü çaba gösteriyor. Köyde ihtiyaçlar imece usulü ihtiyaçlar karşılanıyor. Kadınlar, köyün bir ucundan taşıdığı suyu kaynatarak kullanıyor. Çamaşırlarını ortak yıkıyor. Böylelikle oluşabilecek salgı hastalıkların önüne geçilmeye çalışılıyor.

Yardım kolilerinden kara çarşaf çıktı

Tekpınar Köyü’nde depremin ilk anından bu yana arama- kurtarmadan, yaşamsal ihtiyaçlara kadar her türlü ihtiyacı birçok yerde olduğu gibi halk kendi çabasıyla sağlıyor. Gelen “yardım kolilerinde” ise akıllara durgunluk verecek, Alevi toplumu için korkuya yol açacak, tedirgin edecek eşyalar çıkıyor. Bu eşyalardan bazıları kara çarşaf ve seccade. Köylüler bazı yardım kolilerinden bikini çıktığını da dile getiriyor. Daha önce de farklı köylere gönderilen “yardım kolilerinde” gelinlik ve abiye çıkmıştı. 

Depremzede köylüler gelen yardım kolilerinde çıkan eşyalara ilişkin yaptığı değerlendirmede ayrımcılığa işaret etti.

Sığınacak yer bulamadılar

Deprem sonrası yaşadıkların sıkıntıları anlatan depremzede Fatma Gündoğan, su olmadığı için yıkanamadıklarını bu nedenle çocukların hastalandığını söyledi. Gündoğan şöyle dedi: “Deprem günü evimizden hiçbir şey alamadan çıktık. Biz çıktığımız gibi evimiz yıkıldı. Çocuklarımız hem aç kaldı, hem üşüdü. Millet hepsi iki gün boyuna dışarıda kaldı. Biz yardımları dört gün sonra aldık. Yardım için merkeze kadar gittik. Su sıkıntısı büyük bir sorun. Elektrikler de yeni geldi. Çocuklarım hasta olmaya başladı. Ne bizler ne de çocuklar doğru dürüst bir banyo yapamıyoruz. Elbiselerimiz kirli, deterjan olmadığı için elbiseleri de yıkayamıyoruz. Şampuan ve sabun olmadığı için bitlenmekten de korkuyoruz. Çadırlarda kalıyoruz.”

Devletten yardım gelmedi

Yardımların kendilerine dördüncü gün ulaştığını ve yardımların en son Alevi köylerine dağıtıldığını aktaran kadınlardan Özlem Bozan, “Alevi köylerine ilk hiçbir şey vermediler. Gelen yardımlar ilk bizlere değil Sünni köylerine gitti. Şu anda da kadınların ciddi bir şekilde iç çamaşırı, sabun ve deterjan ihtiyacı var. Bize yardım üç ya da dördüncü gün geldi. Kendi kendimize baktık. Hepimiz üç gün boyunca arabada uyuduk. Hala arabada yatanlar var. İnsanlar çadır bulamıyor. Kendi imkânlarıyla hayata tutunmaya çalışıyorlar. Devlet bize yardım etmedi, bize hep dışarıdan yardımlar geldi. Kendi insanlarımız bizlere yardım gönderdi.”

Gönüllüler Kürt şehirlerinden geldi

 

Deprem sonrası köyüne döndüğünü söyleyen Özlem Dündar  kendi köylerine gönderilen iki tır yardımın Mereş ve Dilok’a yönlendirildiğini öğrendiklerini belirtti. Dündar devamla şunları kaydetti: “Bize gönderilen tırların hepsi başka yerlere yönlendirildi. Adıyaman haritadan silindi. Yardımlar çok geç geldi. Özellikle gönüllü ekipler ve yardımlar Kürt şehirlerinden geldi. Depremde herkes öldü, kimileri gömüldü, kimileri ayakta kaldı. Alevi köyü olmamızdan mı kaynaklı bilmiyorum ama bizlere gelen yardımlarda kara çarşaf, seccade ve bikini gibi elbiseler vardı. Biz kendi köyümüze koordinasyon kurarak yardım getirmeye çalıştık.”

MEDİNE MAMEDOĞLU / NÛJINHA-SEMSÛR