Bir Yılmaz Güney ağıdının hikayesi

Haberleri —

1 Nisan 2020 Çarşamba - 12:34

1970’li yıllarda Kürdistan ve Türkiye’de ismi adeta bir efsaneye dönüşen Yılmaz Güney için çok sayıda âşık ve ozan şiir yazar, şarkı yapar. Bunlardan biri de İsmail İpek’tir, aynı zamanda Yılmaz Güney’in cezaevinden arkadaşı da olan İpek’in ' Sana selam var Yılmaz’ ezgisi yıllar sonra Yılmaz Güney için yapılan bir belgeselde kullanılır.

İsmail İpek

Kürt sinemasının efsane ismi Yılmaz Güney, yaşamının 12 yılını hapishanede geçirdi. İsminin dilden dile dolaştığı yıllarda hapishanede olan Yılmaz Güney için 70’li yıllarda çok sayıda âşık ve ozan onun için ağıt yaktı, şiir yazdı, şarkı besteledi. Bunlardan en çok bilineni Hozan Zamanî’nin söylediği 'Bizim Gençler Yılmaz Yılmaz' şarkısıdır ki hâlâ düğünlerde bu şarkı eşliğinde halaylar çekilir. Solcu ve devrimci âşık ve ozanlarla da sürekli ilişki içinde olan Yılmaz Güney’in yolu Ozan İsmail İpek ile 1974'lü dönemde Ankara Ulucanlar Cezaevi'nde kesişir. Söylediği türkülerden dolayı yeniden tutuklanan İpek, şimdilerde "müze" olan Ulucanlar Cezaevi'nin 8'inci koğuşuna düşer. Yılmaz Güney'in "Soba, pencere camı ve iki ekmek" adlı romanını da kaleme aldığı yıllar olan ve romanda da bahsettiği 8'inci koğuşta kalan İpek ve Güney'i, o yıllarda iki ozan ziyaret eder. Aşık Ozan Yener yazdığı şiiri, Feyzullah Çınar’la ziyaret ettiği Yılmaz Güney’e hediye eder. İsmail İpek ise şiiri alarak besteler. Kürtçe ve Türkçe birçok plak ve kaseti bulunan İpek’in bestesi, yıllar içinde unutulur. Güney'in siyasal yaşamının sinemasına etkilerini anlatan belgesel çekimlerinde (2014) yeniden ortaya çıkan beste, bir kez daha kayıt altına alınır.

Sanatı ve mücadelesi halen yaşıyor

Mezopotamya Ajansı’ndan Metin Yoksu’nun görüştüğü Maraş Kürtlerinden olan İsmail İpek, bestesinin Yılmaz Güney işin yapılan bir çalışmada kullanılması ve yeniden keşfedilmesine dair şunları söyledi:’’Güney'in sanatı ve mücadelesi halen yaşıyor. Halkın sanatını yapanlar asla unutulmazlar. Diktatörlük, savaş, baskıcı, zorbalık dönemleri sanatçılar için bir sınavdır. Bu sınavda ya nitelikli bir şekilde çıkarak başları dik bir şekilde yaşar ve anılırlar ya da başları eğik bir şekilde unutulurlar. Yılmaz Güney ve halkın sanatını icra edenler başı dik bir şekilde bugün yaşamayı sürdürüyor ki unutulan bir beste yıllar sonra yeniden halkın önüne gelebiliyor".