Demokratik mücadele güçlendirilmeli

• Çözümün bütün yükünü ve sorumluluğunu İmralı’ya, Kürt tarafına yıkarak Türkiye düze çıkar mı, sorun çözülür mü? Açık ki, bu sorunu çözmez. Eğer AKP ciddiyse, silahlar devreden çıksın diyorsa basit hesaplardan kaçınmalı.

ZEKİ AKIL

Türkiye, Kürt sorununu çözecek mi? Önder Apo, "Barış ve Demokratik Toplum Çağrısı" yaptı. PKK kongresini yapacak ve silahlı mücadeleye son verecek. Bu çağrı PKK ve ilgili güçler tarafından kabul edilmişti. PKK açısından bunu pratikleştirmek sorun olmaz. Ancak Türk devletinin ne yapacağı, bu adımlara nasıl bir karşılık vereceği bilinmiyor. Hükümetin ortada bir yol haritası yok. Ama buna ters adımları bolca var. Gerilla alanları hala bombalanıyor. Ayrıca muhalefete karşı hamleleri, etkisizleştirme girişimleri sürüyor.

Kürt sorunu sadece Kürtlerle sınırlı olan bir sorun değildir. Bu bir Türkiye sorunudur. Unutmayalım ki, Kürt sorununu yaratanlar Kürtler değildir. Bu sorunun yaratıcısı devlettir, onu kuran ve yönetenlerin politikalarıdır. Bu açıdan Türkiye’nin Kürt sorununun çözümüne karar vermesi ve bu konuda harekete geçmesi gerekmektedir. Devleti yönetenlerden bir işaret geldiğinde, olumlu bir sinyal görüldüğünde Kürt tarafı bunu bir tarafa atmıyor. Nitekim son dönemde Bahçeli’nin yaptığı konuşmaya karşı önder Apo çözüm için büyük bir adım attı.

Savaş ve barış tek taraflı olmaz. Doğal olarak bunun tarafları vardır. Bir tarafın isteğiyle de gerçekleşmez. Türk devleti bütün gücüyle, ordusu, ekonomisi, basını ve diplomasisiyle, ittifaklarıyla bu savaşı sürdürdü. Ama iş barışa geldi mi, "Devlet örgütlerle oturmaz, muhatap olmaz’’ deniyor. Bu açık ki, barışta ve çözümde ciddi olunmadığını gösterir. Bir devlet kendisine ağır bir fatura çıkaran ve onlarca yıl binlerce insanın hayatına mal olan savaşa kaynaklarını akıtıyorsa, iş barışa geldi mi, artık ciddi adımlar atmak durumunda. Süreç propaganda ve psikolojik savaşla ortamı zehirlemeyi kaldırmaz. Bunun yararı da olmaz. Yapılacak şey devleti ve toplumu barışa hazırlamak ve demokratik kanalları açmaktır.

AKP, "PKK’den ve gerilladan kurtulmak’’ üzerine stratejisini kurmuş. Yani sorunun kaynağını ortadan kaldırmak, kalıcı bir çözüm üretmek yerine sorunun sonuçlarından kurtulmaya çalışıyor. PKK neden deği,l sonuçtur. Bugün PKK olmazsa yarın başka PKK’ler kurulur. Çünkü sorun yerinde duruyor. Buna itiraz edenler, arayışlara girenler olacaktır. Nitekim, Dersim katliamıyla birlikte Kürdistan’da onlarca yıl bir sessizlik dönemi yaşandı. Ama sorun çözülmediği için sonra birçok örgüt kuruldu. PKK kurulan tek örgüt değildi. Çok sayıda örgüt ortaya çıktı.

 

Türkiye’de politikayla ve sorunların çözümüyle ilgili olanlar bilmelidirler ki, Kürt sorunu demokratikleşmeden ayrı ele alınamaz. Türkiye değişmeden, zihniyet yeniden yapılanmadan Kürt sorunu çözülemez. Hükümet bir yandan muhalefeti bastırır ve halkın seçtiklerini görevden alıp yerlerine kayyımlar atarsa Kürt sorunu çözülmez. Ortamın çözüm için hazırlanması gerekir. Bunun için muhalefetin desteği sağlanmalı. Özgür tartışma olmalı. Aydınlar, toplumsal kuruluşlar rollerini oynamalı.

İmralı’yı ağır bir tecrit altında tutarak, aydınları ve toplumsal kesimleri, muhalefeti devre dışı bırakarak Türkiye nasıl demokratikleşecek? Hükümet silahsız çözüm arayışında bile süreci tekeline almak istiyor. "Enflasyonu ben azdırdım, krizi ben derinleştirdim ama çözerse yine ben çözerim’’ anlayışını Kürt sorununa da dayatıyor. "Savaşı ben derinleştirdim, kayyım sistemini ben kurdum ama çözerse yine ben çözerim’’ havasında. Eğer AKP savaşla ve işgalle, yıkımla çözebilseydi zaten şimdi tartışılacak bir sorun ortada kalmazdı. Tartışılıyor ve İmralı devreye konulmuşsa demek ki, savaş ve yıkım politikaları çözüm olmamış. Hala bunda ısrar ve toplumu, aydınları, siyasi çevreleri dışlayarak yol almak olanaklı değildir.

Çözümün bütün yükünü ve sorumluluğunu İmralı’ya, Kürt tarafına yıkarak Türkiye düze çıkar mı, sorun çözülür mü? Açık ki, bu sorunu çözmez. Eğer AKP ciddiyse, silahlar devreden çıksın diyorsa basit hesaplardan kaçınmalı. Yüz yıllık sorun çözülecek, Türkiye yeniden yapılanacak. O zaman tartışmanın ve çözümün bütün kanalları aşılmalı. Parlamento aktif çalışmalı. Önder Apo’nun rolünü oynaması için koşullarının hızla değişmesi sağlanmalı. Kaldı ki, zaten 26 yıl hapis yatırmışsınız. Ceza derseniz cezayı bitirmiş. Bundan ötesi yıkıcı yaklaşım olur.

Türk dışişleri Kürtlere karşı müthiş biçimde çalışıyor. HTŞ’yi Kürtlere tercih ediyorlar. Bunlar El Kaide, DAİŞ zihniyetli diye dünya kaygılı ve temkinli yaklaşırken Türkiye onlarla sarmaş dolaş. Kürtleri onlara ezdirmek peşinde. İçeride de kayyım ve kumpaslı siyasi operasyonlar, algı yaratma oyunlarıyla demokratik ortam zehirleniyor. Bu yaklaşımla demokratikleşme ve çözüm olmaz. Onun için Kürt halkı, demokrasi mücadelesi veren güçlerin sürece etkili biçimde müdahil olması gerekir.