Hakikate adanan bir ömür: Gurbetelli Ersöz

• Becerebilsem belki de bugüne kadar hiç dile gelmemiş en güzel cümleleri onun için kurardım. Onun o eşsiz güzel ruhu ve devrimci duruşu çok daha fazlasını hak ediyor, biliyorum. Ve birileri onu anlatmadan çok önce, mücadelesiyle en sade, yalın ve güzel şekilde kendisi anlattı.

ROJBİN EKİN

‘Gurbetelli’ ismi bile insanın içine bin ah düşürmeye yetiyor. Sıla ve hasret, bir gün tekrar yurduna dönmenin umudu...
Ömrünün tam 32 yılına kadar varan yolun tümünü kavgayla ören bir kadın. Kendini bulma ve kendinin olma arayışında bir halkın varolma mücadelesine inatla, cesaretle, inançla ve umutla katılan bir kadın...
Hayat felsefesinde durmaya, geriye düşmeye ve pes etmeye hiçbir biçimde yer vermeyen, hakikatleri açığa çıkarmaya, hakikat mücadelesine adanan bir ömürdür Gurbetelli Ersöz.
Zor onu yazmak. Becerebilsem belki de bugüne kadar hiç dile gelmemiş en güzel cümleleri onun için kurardım. Onun o eşsiz güzel ruhu ve devrimci duruşu çok daha fazlasını hak ediyor, biliyorum. Ve birileri onu anlatmadan çok önce, mücadelesiyle en sade, yalın ve güzel şekilde kendisi anlattı. Böylece hayatımızın merkezine yerleşen en değerlilerimizden, doğrultumuz ve bize sürekli hakikatin, gerçeğin peşini bırakmamayı fısıldayan oldu.
Özgürlük için uyanan ve varolmak için mücadele eden her Kürt’ün eşiğinde bekleyen ölümün, karanlığın var olduğu yıllarda gazetecilik yaptı. Muhabirlerinin, dağıtımcılarının sürekli ölüm tehdidi aldığı, gözaltına alındığı, kısacası susturulmak istenen bir gazetenin genel yayın yönetmeniydi. Fiziksel ve kültürel olarak soykırımdan geçirilen bir halkın sesi olduğu kadar, o halka ‘Kürdüm, Kürdistanlıyım’ demekten korkmamayı ve cesareti öğretenlerdendi. Var olma mücadelesinin bir parçası haline getirdi gazeteciliği. Öyle ki gözaltına alındığında duyduğu tek kaygı, gazetenin sonraki gün baskısının yapılıp yapılmayacağıydı.

Doğruların peşine düşmekten vazgeçmedik

Kürt halkı baskı ve zulüm altında da olsa gelişen Kürt medyasının doğruları söylediğine, yazdığına onun ve onunla omuz omuza vermiş yoldaşlarının büyük emeğiyle oluşan yayın çizgisine bakarak, takip ederek inandı. Çünkü bir tek Onlar Kürtlere yaşatılan zulmü yazmaya cesaret etti. Ve Kürtler onlara hep “bizimkiler” dedi, böyle sahiplendi. Neyin yanlış, neyin doğru olduğunu Gurbetelli’nin yayın yönetmenliğini yaptığı gazeteyi okuyarak ayırt etti. Gurbetelli’nin mücadelesiyle yayın çizgisini ve ilkelerini belirlediği Kürt medyası, olabildiğince, gücü yettiğince Kürtlerin yaşam ve mücadelesinin içindendi. Onlar ‘bizimkilerdi’ ve hala öyle...
Hakikati zalimlerin yüzüne haykırmanın bedelini ağır işkenceler altına alınarak ödemiş olsa da, hiçbir zaman vazgeçmedi doğruların peşine düşmekten ve yazmaktan. Hep daha kararlı bir şekilde yürümeye devam etti. Kürtlerin neden dağları seçtiği sorusuna bugün bile yapmış olduğu mücadele tercihi, göstermiş olduğu devrimci duruşla en iyi cevabı verenlerden.
Mücadelesinin bir devamıydı dağlar Gurbetelli için ve kendi deyimiyle yüreğini dağlara nakşedip de gitti 7 Ekim 1997’de.

Mirasını onurla taşıyoruz

Gurbetelli’nin zamanında karşısında durduğu o zulüm merkezleri hala varlığını koruyor. Devletin karanlık ve faşist yüzünü deşifre ettikleri için Kürt gazeteciler tutuklanıyor. Olabildiğince katmerleşmiş bir faşizm ve yarattığı baskılar altında Kürt basını çalışıyor. Hala susturmak için uğraşıyorlar, özgür basın çalışanları tutuklanıyor, gözaltına alınıyor, yayınlar kapatılıyor. Ve Gurbetelli’nin ‘Kürt sorunu vardır’ demeyi kabul ettirmek için yürüttüğü mücadele, devletin inkar politikalarıyla hala çatışıyor. Ve sadece Kürt olduğunu söylediği için lince, ağır hakaretlere hala maruz kalıyor Kürtler. Ölümün en acımasız ve korkunç biçimi Kürtler için seçiliyor. Yani devlet aklından yana değişen bir şey yok. Ama buna karşı mücadele hiç durmadı. Özgür Kürt basını hakikatleri açığa çıkarmanın peşini bırakmadı. Ve Gurbetelli’nin bıraktığı mirası, hakikati savunanlar büyük bir onurla taşımaya, sahiplenmeye devam ediyor.