Kimsenin babası yakılmasın diye

• Ahmet Kaya, 1996 yılında yakılarak katledildi ve cenazesi 10 yıl sonra bir un torbasının içinde ailesine verildi. Katillerin yargılanması ve adaletin sağlanması için 18 yıldır Galatasaray Meydanı’nda eylemde olan Kaya’nın kızı Emine Erbek, “Benim babam yakıldı, kimsenin babasının yakılmasını, katledilmesini istemiyorum. Kimse barış ve adaleti konuşmuyor” diyor.

Kurdistan’da 1995’te ev ve köy yakmalarının, “faili meçhul” katliamların, saldırıların, zorunlu göçlerin ve koruculuk dayatmalarının yoğun yaşandığı süreçte devlet, Kürt halkına dönük “yok etme” politikalarını farklı bir boyuta taşıdı. Bu politikalar karşısında beyaz tülbentli anneler de direniş hattını örmeye başladı. 1996’da ise Kürt kadınlar, dönemin savaş koşullarının yarattığı ihtiyaç üzerine Barış Anneleri İnisiyatifi’ni kurdu. Anneler, Kurdistan ve Türkiye’nin dört bir yanında savaşı bitirmek için barışı inşa etmeye çalıştı. Tüm annelere barış taleplerinde birlikte mücadele etme çağrısında bulunan Barış Anneleri, kuruldukları günden bu yana sayısız girişim, eylem ve çalışmalar yürüttü. Birçok yargılama, gözaltı ve tutuklamalara rağmen Barış Anneleri hala mücadelelerini kesintisiz bir şekilde sürdürmeye devam ediyor.

29 yıldır kemiklerini arıyorlar

Çeyrek asrı aşkın süredir sesini duyurmaya çalışan kayıp yakınlarından kimisi çocuğunu, kimisi kardeşini, kimisi de hala büyük bir kararlılık ve umutla eşini arıyor. Bu ısrarlı mücadelede yer alan isimlerden Cumartesi Anneleri de 29 yıl önce gözaltında, işkencede veya çeşitli devlet yöntemleriyle hak ihlallerine maruz bırakılarak kaybettirilen yakınlarının acılarını paylaşmak ve adalet arayışlarını sürdürmek amacıyla İstanbul İstiklal Caddesi’nde bulunan Galatasaray Meydanı’nda oturmaya başladı. Cumartesi Anneleri bugün bile mücadelelerindeki kararlılığını sürdürmeye devam ediyor.

 

 

Babası ve amcası için

Henüz küçük yaşlardayken meydana çıkan isimlerden biri de babası ve amcası katledilip yakılan Emine Erbek. 28 yıl önce Şirnex’in (Şırnak) Basa (Güçlükonak) ilçesinde 11 kişi gözaltına alındıktan sonra bir minibüs içerisinde yakılarak katledildi. Bu kişilerden biri Erbek’in babası Ahmet Kaya ve amcası Halit Kaya. Erbek, babası ve amcasının faillerinin yargılanması için 18 yıldır Galatasaray Meydanı’nda yapılan eylemlere katılıyor.

Hem Cumartesi Annesi hem de İstanbul Barış Anneleri İnisiyatifi üyesi olan Emine Erbek, yıllardır sürdürdüğü mücadelesini JINNEWS’ten Marta Sömek’e anlattı.

Daha kaç kişi ölecek?

“18 yıldır meydanda babam için oturuyorum” diyen Erbek, adalet için eylemlere katıldığını ancak adaletin olmadığını söyledi.

“Kimsenin katledilmesini istemiyorum. İnsanlar daha ne kadar ölecek? Biz kardeşlik diyoruz, onlar ölüm diyor. Biz birliktelik diyoruz onlar ise kaybetme diyor. Yeter artık. Katletmek çözüm değil. Biz adalet, barış istiyoruz.”

Yaktılar, cenazeyi vermediler

Erbek, 1996 yılında babasının katledildiği süreci şöyle anlattı: “Babam ve amcamla birlikte 6 kişinin cenazesi, 4-5 gün yerde kalmış. Korucular da onlarla birlikte infaz edildi. ‘PKK yaptı’ denildi. Ama ateşkes ilan edilmişti, öyle değildi. Cenazesi dahi verilmedi.

 

 

Un torbasında 6 cenaze

Cenazemizi infaz etmişler, yakmışlar. 2006 yılında cenazeleri çıkarttık. 10 yıl sonra bana, ‘sessiz sedasız gömün’ dediler. Cenazeler un torbasında ve askerlerin battaniyelerine sarılıydı. Kendi ellerimle kazıp çıkarttım ve kefen diktirdim. 6 kişinin cenazesini bir un torbasına doldurmuşlardı. Güçlükonak’ta bulduk cenazeleri. Kimse cenazeyi kabul etmedi, ben kendi köyüme getirdim. Yatağankaya’da defnettim. Öldürdünüz, neden torbalara koydunuz? Bu hak mı, adalet mi? Türk devletinin adaleti yok. Biz adaletin olmasını istiyoruz. Hem insanlar öldürülmesin hem de çocuklar öldürülüp kaybedilmesin. Yeter!”

Kürtler hariç…

Devletin Kürtler hariç herkese adalet sağlamasına tepki gösteren Erbek, “Adalet neden gelmiyor? Bu devlette herkese adalet var, bir tek Kürtlere yok. Her yerde katliam, her yerde ölüm, her yerde kaybettirme. Nereye kadar ölüm ve kayıp olacak, artık yeter. Bizim yaşadığımız acıyı kimse görmedi” dedi.

Erbek, her röportaj verdikten sonra gözaltına alındığını, en son 9 Ocak’ta bir duruşmasının görüldüğünü kaydederek, Kürt halkına dönük işkence politikalarının son bulması yönünde çağrı yaptı.

“Belki tutuklanırım, belki beraat ederim. Ben, hak yerini bulsun, insanlar ölmesin dedim. Benim babam yakıldı, kimsenin babasının yakılmasını, katledilmesini istemiyorum. Cezaevlerindeki tutsakların aileleri de bizim gibi. Onlar da çocuklarını, yakınlarını göremiyor.”

 

 

18 yıldır Galatasaray’da

18 yıldır Galatasaray Meydanı’nda eylemde olduğunu söyleyen Erbek, “Adalet arıyoruz ancak bulamıyoruz. Türkiye devletinde adalet yok. Adalet çok zor bir şey. Barış ve adalet zordur. Çünkü barış ve adaleti konuşmuyorlar. Biz yaz, kış, bahar Galatasaray’da oturuyoruz. Küçükken babamı görmek ümidiyle Galatasaray’a gidiyordum. Epey zorluk ve zahmet çektik, çekiyoruz. Kimsenin başına gelmesini istemiyorum. Cezaevlerindeki tutsaklar için de aynı şeyleri istiyorum. Çünkü cezaevlerinde de katliamlar yaşanıyor. Kimse cezaevlerinde ölmesin, açlık grevleri olmasın. Ölüm çözüm değil, barış çözümdür. Barış, çözüm, birliktelik olsun. Biz Kürt’üz, dilimiz de Kürtçe. Tüm suçumuz budur. Kürtler katlediliyor” sözleriyle mücadeleden vazgeçmeyeceğini vurguladı.

Erbek, kanının son damlasına kadar Galatasaray’a gideceğini, babasının akıbetini soracağını ve adalet arayışından vazgeçmeyeceğini belirtti. İSTANBUL