Köy köy dolaşarak antika topluyor

• Ayrancı’da her ayın ilk pazar günü antika pazarı çok sayıda antikaseveri ve koleksiyonerleri bir araya getiriyor. 30 yıldır antikacılık yapan 71 yaşındaki İbrahim Koçak, il il, kasaba kasaba, köy köy gezerek topladığı eşyaları antika pazarlarında satmakta.    

 

MASİS HESKİF/ANKARA

Ankara’nın Ayrancı semtinde her ayın ilk Pazar günü Türkiye’nin en büyük ikinci el antika pazarı kuruluyor. Pikaptan plağa, kaset çalara, fotoğraf makinalarından fotoğraflara, dergiler, çizgi romanlar, saatler vs. sayısız antika ürün, yüzlerce antikaseveri, koleksiyonerleri bir araya getirmekte. Türkiye ve Kürdistan’ın birçok ilinden gelen antikacılar bu pazarda yerlerini alır.

Sabahın ilk saatlerinde kuruluyor

Pazarda çoğunlukla hem tezgah açanların hem de pazarı her ay takip eden müşterilerin birbirini tanıdığını fark ediyorsunuz… Sabahın ilk saatlerinde kurulan pazar, akşam saatlerinde son bulurken, çoğu kişinin antika eşyaları arasında saatlerce dolaştığı, gezdiği gözünüze çarpıyor. Bir yandan kasetçalarlardan, diğer yandan plaktan yükselen o nostaljik ritim arasında ”Siyah beyaz fotoğraflar, siyah beyaz aile albümleri…” sesleri yükseliyor antikacılardan. 

Tezgahlarda ilk defa gördüğüm şeylerin ismini sorduktan sonra dakikalarca inceliyorum, ardından başka bir tezgâhta soluğu buluyorum. Pazarda dikkatimi çeken bir başka şey ise, evinde bulunan eski eşyaları getirip oradaki esnaflara satan insanlar oluyor. Ellerinde poşet poşet dergiler, kasetler, CD’ler, bardaklar, elektronik eşyalar vs. Sonra başlıyor bunların pazarlıkları. Çoğu pazarlığın sonucunun da satan kişi için bir memnuniyetsizlikle sonuçlandığını, yüzlerdeki hüzünden anlamak güç olmuyor. 

Köy köy gezip eşya topluyor

Pazarda bulunan her şey dikkat çekici fakat bir esnafı giyinme tarzı, müşterilerle diyaloğu ve boynuna astığı ”Çorumlu Kel İbo” plakayla kendisini gözden kaçırmak olanaksız. Hemen yaklaşıyorum ve hikayesini dinliyorum… Adı İbrahim Koçak, 71 yaşında 50 yıldır hırdavat ve antika işi ile uğraşıyor. Herkesin kendisini “Çorumlu Kel İbo” olarak bildiğini anlatan Koçak, tezgahında bulunan eşyaların hikayesini anlatmaya başlıyor: “40 yıldır Çorum, Amasya, Tokat, Kırıkkale, Çankırı gibi birçok ili köy köy, kasaba kasaba geziyorum. Buralarda pazarlarda, şehir merkezlerinde satabileceğim eşyalar topluyorum, satın alıyorum. Ne isterseniz bulabiliyorum. Köylüler beni iyi tanıyor, ben de onları tanıyorum. Köylere gittiğimde herkes evindeki satabilecek eşyaları bana getiriyor. Herkes bana Kel İbo diyor. İsmimin hikayesi de oradan geliyor.”

İnternet işleri kötü etkiledi

“Mesleğimi ve hayatımı seviyorum” diyen Koçak, Çorum’da başladığı mesleği yıllardır aralıksız sürdürüyor ve topladığı eşyaları birçok ilde satışa sunuyor. 30 yıldır antikacılık yapan Koçak internetin işlerini bozduğunu söylüyor ve ekliyor: “İşimi eskiden daha çok seviyordum. Ancak bu kültür, internetin ortaya çıkmasıyla kötü bir hal aldı. Eskisi gibi bizden alışveriş yapmıyorlar, aynı zamanda köylü de kasabalı da artık ürünlerini internete koyup satabiliyor. İnternetten anlamıyorum ve o yüzden de işlerimi ancak böyle pazarlarda gösterebiliyorum. İnsanlar eskiden beni daha çok seviyorlardı, şimdi interneti çok seviyorlar. Ne ihtiyacı varsa internetten alıyor. Teknoloji bizi öldürdü. O sebeple bir de ekonomik krizden dolayı bu ara kazancım iyi değil.” 

İşimden memnunum ama ölüm yaklaşıyor

Koçan, “Bu işi ilk yaptığımda şehirdeki insanlarla konuşmaya çekinirdim, sıkılırdım, ürperirdim, özgüven eksikliğim vardı. Fakat antika işiyle beraber özellikle Ayrancı’ya tezgâh açtıktan sonra bunu aştım. Eskiden müdürle, hakimle, savcıyla konuşamıyordum şimdi birçok müşterim bu ünvanda ve onlara eşya satıyorum. Konuşmayı bu şekilde aştım. Bu meslek aynı zamanda bana güler yüzlü, tatlı dilli olmanın insanları mutlu ettiğini öğretti. Ben müşterilerimi seviyorum, müşterilerim de beni seviyor. Bu iş bana çok şey kattı. İşimden memnunum ama ölüm yaklaşıyor. Ölüm yaklaşmazsa çok daha memnun olurum. Hanım gitti, ana gitti, baba gitti, ben yalnız kaldım” diyerek bitiriyor konuşmasını.