Kürt fobisi ve ‘Erdoğan gazına’ bağımlılık

• Erdoğan diktatörlüğü ile derdi olanlar o zaman oturup direnen Kürtlerle yeni Türkiye’nin, daha açık deyimle ‘Demokratik Türkiye Özgür Kürdistan’ şiarının geleceğini belirleyecek yeni toplumsal sözleşmenin yaşama geçmesinin adımlarını atacak.

Erdoğan’ın gaz şovu pek tutmamış olsa da yandaşların büyük bir kısmı aldıkları gazı, topluma pompalamaya devam ediyor.

Uzmanlar, bulunan gaz gerçek olsa bile onu 2023’e kadar kullanılır hale getirebilecek bir teknolojinin henüz keşfedilmediğini söylüyor. Buna rağmen yandaşlar, harıl harıl “Türkiye’nin 2023’te bedava gazla tanışacağı” propagandası yapıyor.

Doğrusu hal böyle iken Erdoğan iktidarını da, yandaşlarını da, hala bu uğursuz iktidarın ve yandaşlarının yalanlarına inanıp onları destekleyenleri de anlamak ya da yorumlamak o kadar kolay değil.

İnananlarda sorgulama yeteneği yok, desek, öyle değil.

Sorgulamayan bir toplum mu olur?

Mutlaka sorguluyorlardır. Ama demek ki sorgulamalarına rağmen ya geleceklerini, ya da artık her ne ise bir şeylerini bu iktidarda, ağırlıkla da iktidarın başı

Erdoğan’da buluyorlar.

Bir de başka bir nokta var ki belki bakılması gerekenlerden biri budur.

Sonuçta Erdoğan bugünkü noktaya birden gelmedi; kendini adım adım bu noktaya taşıdı.

Başlangıçta kimse Erdoğan’ın yakalayacağı güçle artık başa çıkılamaz zalim bir diktatöre dönüşeceğini düşünmese bile, o bunu başardı.

Nasıl mı?

Önce parti içindeki rakiplerini ekarte etti. Ardından kendine ayak bağı olacağına inandığı Cemaat’i saf dışı bıraktı. Türk ırkçılığının ideolojik kanadını temsil eden MHP ile diğer faşist ulusalcıları da yanına aldıktan sonra önce reisliğini, ardından sultanlığını ilan etti.

Bu arada bir türlü yenemediği, teslim alamadığı Kürtlere karşı da Türk toplumunun önemli bir kesiminde görünen fobiler üzerinden yaydığı Kürt düşmanlığını yaşama geçirdi. Bu fobi ile solcusundan sağcısına Türk ırkçılığının savunucularını, kendine muhalif olsalar bile zımnen ya da fiilen yanına çekebildi.

Artık şurası net: Başlangıçta ‘İslamcı liberal demokrat’ bir görüntü veren Erdoğan, reislik döneminde kavuştuğu yarı diktatörlüğü sultanlık döneminde tam diktatörlüğe çevirdi.

İşte, bakılması gerekenlerden biri olmalı dediğimiz nokta, Erdoğan’ın artık bir diktatör olduğu gerçeğidir.

Diktatörler sadece yanlarındaki yalakaları, şakşakçıları görür. Sadece onların ilettiğini gerçek kabul eder. Bir gün yok olup gittiklerinde bunca destekçileri, sevenleri varken niçin yok olup gittiklerini anlamazlar bile.

Diktatörler saltanatlarını sürdürmek için yandaşlara, haramilere, iktidardan nemalananlara istedikleri yetkiyi de, çıkarı da sunar.

Bu tablo, gaz meselesinde de görüldü.

Öyle olmasa daha bir yıl önce Erdoğan iktidarını göklere çıkarıp Trakya’da 20 trilyon metreküp gaz bulunduğu haberine utanmazca imza atan Yeni Şafak tayfası, bugün Trakya’da bulunduğunu iddia ettiği gazın 60’ta biri kadar bir gaz ile Erdoğan’ın dünyanın eksenini kaydırdığı yalanına imza atabilir mi?

Daha bu ne ki!

Yüzlerce benzer yalan var.

Diktatöre, sufleyi verip ekran karşısında yalanlarını söylettiler, ardından kendi yalanlarına inanıp topluma gaz veriyorlar.

Çünkü iktidarda kalmak zorundalar.

Çünkü Erdoğan’ın varlığı sadece Erdoğan ve yakın çevresi için değil bu iktidardan nemalanan herkes için hayat memat meselesi.

Bunu da güçleri yettiğince sürdürecekler. Ama yok birileri gerçekten Erdoğan’ın şaftını kaydırıp onun ceberut diktatörlüğüne son vermek istiyorsa, yapacakları tek şey var.

Kürtler Erdoğan diktatörlüğüne teslim olmadı, tüm saldırılara rağmen direndiler, en ağır bedeli ödediler ve hala direniyorlar…

Erdoğan diktatörlüğü ile derdi olanlar o zaman oturup direnen Kürtlerle yeni Türkiye’nin, daha açık deyimle ‘Demokratik Türkiye Özgür Kürdistan’ şiarının geleceğini belirleyecek yeni toplumsal sözleşmenin yaşama geçmesinin adımlarını atacak.

Çünkü Kürtsüz çözüm yok…

Çünkü Kürt’ü devre dışı bırakarak geçen her gün Erdoğan zalimine daha da güçlendirecek…