Sanatla örülen bir kamp

• Sanatla büyüyen bir toplumun tohumlarını atmak için bir aradayız. Bu tohumlar, belki küçük ellerde filizlenecek; ama özgür ve onurlu bir geleceğin topraklarına kök salacaktır.

SİNAN HEZER

Bir arada olmak sadece aynı mekânda bulunmak değildir. Bazen bir ateşin etrafında toplanmak gerekir; bazen bir melodide buluşmak, bazen de bir çocuğun ana dilinde söylediği ilk şarkıya kulak kesilmek… Sanatçının şarkısını söylerken yüzüne tam ve ayrılı bakıp sanatını sevmek gerek. Bizim sanat kampımız, işte tam da bu buluşmalardan birini mümkün kılmak için kuruldu: Çocuklarla, sanatla, dille ve toplumsal bağlarla yeniden örülen bir yaşam alanı olarak.

Bu kamp, sadece bir sanat programı olarak ele alınmadı. Amaç sadece sanat icra edebilmek değildi. Aynı zamanda toplumsal belleğin, kültürel direnişin ve geleceğe dair ortak tahayyülün taşıyıcısı olmak istedi. Ailelerimizin yaşadıkları gerçekliği de görmüş olduk. Çünkü bizler inanıyoruz ki özgür bir toplum, ancak çocukların özgürce düş kurabildiği, kendini kendi diliyle ifade edebildiği, birlikte üretebildiği alanlarda inşa edilir, ediliyor.

Kürt çocuklarının, kendi ana dillerinde oyun oynayabildiği, hikâyeler anlatabildiği, müzik yapabildiği ve resimler çizebildiği bir alan yaratmak; onlar için sadece bir hak değil, aynı zamanda varoluşsal bir ihtiyaçtır. Bu kamp, Kürtçenin hem duygusal hem estetik bir zeminde yeniden hayat bulduğu, çocukların dil aracılığıyla kendi dünyalarını özgürce kurabildiği bir mekâna dönüştü.

Sanat burada bir araç değil, bir yaşam biçimi oldu. Kamptaki sanatçılar yalnızca eser üretmeye, icra etmeye değil; çocuklarla, ailelerle ve birbirleriyle kolektif bir deneyim kurmaya çalıştı. Çünkü bizler biliyoruz ki; sanat, yalnızca bireysel ifade biçimi değil, aynı zamanda toplumsal ilişkileri kuran, onaran ve dönüştüren bir güçtür. Toplumsal tarihtede de hep böyle olmuştur.

Kamp boyunca çocuklarla birlikte yürütülen atölyelerde, resimden müziğe, tiyatrodan halk hikâyelerine kadar pek çok yaratıcı etkinlik yer aldı. Her bir etkinlik, çocukların hayal gücünü serbest bırakmakla kalmadı; aynı zamanda aileler arasındaki ilişkileri güçlendirecek, toplumsal bağların örülmesine katkı sundu. Çoçukların problemlerini, davranış biçimlerini, aşamadıklarını gözlemleme şansımız oldu.

Toplum, bireylerin yalnızca bir araya gelmesiyle değil, birbirleriyle kurdukları anlamlı ilişkilerle şekillenir. Bu nedenle kamp, yalnızca çocuklara değil, aynı zamanda ailelere ve yerel halklara da açık bir diyalog alanı olarak düşünüldü. Kolektif yemekler, söyleşiler, tartışmalar ve sanatsal gösterilerle bu alan büyüyerek, derinleşti.

Bizler bu kampı, demokratik ve sosyalist bir toplumun küçük bir provasına dönüştürmeyi hedefledik. Eşitlik, dayanışma, çokdillilik ve ortak üretim bu kampta yalnızca sloganlar değil; yaşanan, hissedilen ve kurulan bir gerçeklik oldu.

Çünkü mesele yalnızca bir arada olmak değil, nasıl bir toplumda, nasıl bir ilişkiyle, nasıl bir dille bir arada olunacağıdır. Ve biz bu sorunun cevabını çocuklarla birlikte, onların gözlerinden, sözlerinden ve çizgilerinden dinlemeye bu sefer hazır olduk.

Bizler büyüyen bir toplum olarak özellikle Kürt halkının sosyal, kültürel, sanatsal, ekonomik ilişkilerini güçlendirmesi ve oluşan ahlaki-politik ve entellektüel zemin de bir yaşam inşa arzusu ile yaşamalarını istiyoruz.

Bu temel de Demokratik Toplum inşasının örnekleri çoğalmalı, kültürel ve sanatsal zemin de büyümeli ve fazlalaştırılmalıdır.

Sanatla büyüyen bir toplumun tohumlarını atmak için bir aradayız. Bu tohumlar, belki küçük ellerde filizlenecek; ama özgür ve onurlu bir geleceğin topraklarına kök salacaktır.

Çünkü çocuklar için yapılan her şey bellekte kaydolur…