Uzay çağının gerillaları: Zagros şahinleri

• Adları Ruken, Şevger, Delila,  Solin, Mani, Rosida, Rotinda, Hamza, Evindar, Berivan, Şiyar, Koçerin, Rojin, Kendal, İsyan, Zeryan olabilir. Fer söndüren, yürek öldüren bu çağda ışıl ışıl aydınlık gözleriyle uzay çağının gerillası onlar…

AMARA HARUN

Savaşçı yüreklerin, umudu aşka katık edenlerin, sadakati, inancı sevdaya yükleyip yürüyenlerin mekanına yüreğimi yol edip akış sevincine tutuldum. 

Bir yol ki korkaklardan azade, bir yol ki buram buram yiğitlik kokan, ne yana dönsen şahin bakışlar, ne yana dönsen intikam hırsıyla öfkesini bileyen ruhlar, kan ve cesetten örülmüş bu çağda gülümsemeyi başarabilenlerin yolu. 

Bir gülüş nelere vesile olur? Düşünsene bir, bir gerillanın gülüşüne ne kadar umut sığdırılır? Kimyasal savaşların orta yerinde, çağın gerillasının gülüşü neler anlatır?

Orta yerindeyiz savaşın. Şehit Şahin, Şehit Tekoşer, Kokelê, Werxele direniş tünelleri. Yer Zap. Yer Avaşîn. Hepsine kimyasal gazlarla hucum edildi. Hepsinde termobarik nükleer silahlar kullanıldı. Hepsi de son savaş teknolojisinin en insanlık dışı, en çok öldüren, katleden silahlarından nasibini aldı. Burada direnen, savaşan, zengin gerilla taktikleriyle bu faşizme, bu işgale cevap olan onlarca, yüzlerce gerillaydı. Şehadete ulaşanlar oldu. Geride kalanlar yoldaşlarının silahını daha sıkı kavrayıp mevzilere koştu. Kimisi öyle güzel hikayeler anlattı. Bunlar unutmaya yüz tutan insanlık hikayeleriydi. Ama en güzeli hiçbiri gülüşünden vazgeçmedi. Zorluklara teslim olanı çıkmadı. Faşizme, işgale dert olan direnişleriyle, yoldaşlıkları ve gülüşleriyle dimdik ayakta durmayı başardılar. Çünkü inandılar artık onların zamanı, artık ‘PKK’nin Zamanı’ geldi. 

İşte ben bu gülüşlere tanıklık ederken umudun gülüşte saklı olduğu hakikatini belki de ilk kez böylesine derinden kavradım. Dolu dolu konuşmak kadar, ağız dolusu gülmek için yürek dolusu sevmek gerektiğini işte bu kahraman yürekler anlattı bana. 

Adları Ruken, Şevger, Delila,  Solin, Mani, Rosida, Rotinda, Hamza, Evindar, Berivan, Şiyar, Koçerin, Rojin, Kendal, İsyan, Zeryan olabilir. Fer söndüren, yürek öldüren bu çağda ışıl ışıl aydınlık gözleriyle uzay çağının gerillası onlar…

Onların yüreklerinden gözlerine yansıyan hakikatte umut arz-ı endam etti. Söz, onların gülüşlerinde asude yalnızlığına çekildi. Bir gülüş onların ki tüm gülüşlerin toplamı ve söze yer bırakmayan…

Bu gülüşlerdir yenileyen, bu gülüşlerdir doğuran, bu gülüşlerdir yürüten. Bunlar insanlığın en güzel gülüşleridir. Bunlar insanlığın gülen yüzleridirler. 

Bir savaşın orta yerinde, kimyasal silahların, termobariklerin yağdırıldığı Kurdistan’ın bu parçasında bir gülüşe şahitlik etmek bir devrimi yaşamak gibidir. Bu gülüş, mana deryasından nasiplenmiş olana, ebed olanın kıblesidir.

Ve ben artık artık bu gülüşlerden önce ve de sonrayım. Bu gülüşler bir kavganın gülüşüdürler. Bu gülüşler bir devrimin gülüşüdürler. Bu gülüşler onurlu bir savaşçının gülüşüdürler. Bir savaşın tüm gerçekliğini sırtından taşıyan ve buna rağmen dağılmayan, parçalanmayan, yüreğindeki inanca, umuda, aşka sıkıca bağlanan bu güç, bu gülüş Gılgameş’in aradığı ölümsüzlük otu değil de nedir?

Bir gülüşle başladı bu yol ve yol bir tebessüm oldu yüreğimde. Bu gülüşlerde övünç, sevinç, aşk, yaşamın özü, yüreği, yaşamın ta kendisi vardı. Bu gülüşlerde savaşa daha gencecik bir yürekken katılan, Zagros’un zirvelerinde cevap olan, Zagros’un fedai oğullarının ve kızlarının gülüşü vardı. Acaba dedim, ben bu gülüşlerden tutsam ve her şeyi bu gülüşlerle sevsem ne olur? Acaba dedim, ben bu gülüşlerle yeniden arınsam ne olur? Ve tutsam bir dağ yolunu, yürüsem bu gülüşlerin peşinden… Hiç kaygısız “bir çuval savar bulsak yeter” diyip yola çıkıyorsa o tebessümlü yüzler, bize kalan nedir o zaman? Kudretinden sual olunmaz söz mü? Bu gülüşlerin sahibidir, dağların ve yaşamın gerçek bilgeleri. Söz de en çok onların gülümsemesine yakışır. Bizden onlara selam olsun. Onlara hürmet olsun. Yaşam onlarla aksın yüreğimize yeter. Onlardır bize yaşamı bahşedenler ve bu gülüşlerdeki yücelik karşısında boynumuz kıldan ince… Her seferinde vuruluruz yine bir gülüşle.