Doğduğum yeri özlüyorum

• Suriye’deki savaştan dolayı göç etmek zorunda kalan Emel El Hesen, çocukları ile birlikte 10 yıldır göç yollarında. Emel’in tek talebi ve umudu ise toprağına ve geride bıraktığı çocuklarına dönebilmek.

Suriye’de 2011 yılından beri yaşanan savaş, yarım milyondan fazla insanın yaşamını yitirmesine neden oldu, 7 milyona yakın kişi ülkeyi terketti. Göçe zorlanan binlerce insandan biri de Hesekêli Emel El Hesen.
Amed’in merkez Sûr ilçesine bağlı Camikebir mahallesinde, küçük bir evde 2 çocuğu ile birlikte yaşayan 58 yaşındaki Emel, ülkesine dönebilmenin umudunu yaşıyor. Biri Suriye’de kalan iki çocuğu ise Avrupa’ya göç eden Emel, kalan 2 çocuğu ile Amed’de yaşıyor. Hem çocuklarının hem de toprağının özlemini duyuyor.
 
‘Göç etmek zorundaydık’

Emel, göçün, toprağından, çocuklarından ve konu komşularından uzak olmanın zorluklarına işaret eden Emel, şunları anlatıyor: “Ülkemizde savaş başladığı gibi göç etmek zorunda kaldık. 2 çocuğum Almanya’ya gitti, bir kızım Suriye’de kaldı, ben de 2 çocuğumla buradayım. Önce Batman’a yerleştik. Yaklaşık 6 yıl burada kaldık. Eşimin vefatı ardından Amed’e geldik. Yaklaşık 4 yıldır da buradayız. Göç çok zor ama elimizde yapabileceğimiz başka bir şey yoktu.”
 
‘Bir şans olsa geri dönerdim’

Burada Kürtlerle yaşıyoruz. Bu yabancılık hissini azaltsa da kendi evimiz gibi değil. Çocuklarım benden uzak. Hepsiyle beraber olmak istiyorum. Bu ateşin sönmesini ve herkesin kendi toprağına dönmesini istiyorum. Buradaki komşularımız da çok iyi. Hepsiyle kardeş gibiyiz. Ama insan doğduğu yeri, anılarının olduğu evi çok özlüyor. Bir şans olsa geri dönerdim” dedi.

JINNEWS/AMED