Êzîdxan’da kadın baharı

• Elinde taşı düşmana atmaya hazır tutan, öz savunma direnişinde elinde silahla bekleyen anaların bu duruşları Êzîdî kadınlarının bundan sonra yapacaklarının da ispatı oluyor.

SAİD ZEKİ
Soykırımcı Türk devleti ve ihanetçi KDP ile Êzîdî fermanının tamamlaması anlaşmasını yapan Kâzımi hükümeti bir kez daha ordu güçlerini Êzîdî toplumunun üzerine sürdüğünde Êzîdîlerin direnişi ile karşılaştı. Halkın direnişi içerisinde basına yansıyan iki ananın fotoğraf karesi insanın dikkatini çekiyor. Biri eline taş alarak zırhı aracın ününe yürür vaziyette diğeri ise silah alarak Êzîdîlerin öz savunma güçleri olan YBŞ ve asayişinin Sinune ve Digurê direniş mevzilerinde yerini alıyor.

Êzîdî analarının bu duruşlarının ne anlama geldiğini iyi okumak gerekir. Bu iki ana şahsında görülen Êzîdî kadınlarının direniş ruhu, bilinci, iradesi kaynağını nereden alıyor?

Genelde, Êzîdî toplumunda ataerkil, iktidar kültürünün etkili olduğu söylenir. Toplumsal alanın tüm boyutlarında nispeten erkek özne ve başat rol oynamış, kadınlar ise deyim yerindeyse erkek iktidarı tarafında yönetilerek, pasifleştirilmek istenmiştir. 

Bu ağır feodal durum 2014 ferman sürecine kadar devam etiği biliniyor. Fakat ferman sürecinde, PKK gerillaları Êzîdîleri ferman kıskacından kurtarmak için alana gitmeleriyle beraber bu durumda da önemli toplumsal değişimler yaşandı. Êzîdîler gerilla sayesinde Önder Apo’nun fikirlerini daha yakından tanıma fırsatını yakaladılar.

Kadın özgürlükçü fikirler etrafında bir araya gelen Êzîdî kadınlar kendilerini eğiterek bilinçlendiler. Bu özgürlükçü düşünceyi tüm topluma yaymaya ve bu temelde toplumu hızla örgütlemeye başladılar. Bu temelde örgütlendikçe toplumsal değişim dönüşüm ve demokratikleşmeyi de an be an yaşar hale geldiler. 

Êzîdî toplumunda Yaşanan bu değişim ve demokratikleşme de kadının önemli bir rol ve misyon üstlenmesi nedeniyle Êzîdî kadınlar toplumsal değişim ve dönüşümde öncülük etme pozisyonunu elde etmiş durumdadırlar. Dolayısıyla toplumsal yaşamın her alanında kadın rengini göstermeye başladı. 

Fermanda DAİŞ çetelerinden kaçmak zorunda kalan, esir düşen Êzîdî kadınları eğer bugün sömürgeci soykırımcı Türk devletine, ihanetçi KDP’ ye ve onlarla ittifak içinde olan Kâzımi hükümetine karşı bu düzeyde bir direniş içindeyseler, bunun bilincini, cesaretini, ruhunu Önder Apo’nun felsefesinden, ideolojisinden alıyor oldukları bir gerçek.

Önder Apo’nun düşüncesi, felsefesi, ideolojisi olmadan böyle bir direniş ve örgütlülük oluşamazdı. Êzîdî kadınları şu gerçeğin her geçen gün daha fazla farkına varıyorlar; Önder Apo’nun paradigması üzerinde kendilerini eğitmeyip örgütlemezlerse, direnmezlerse soykırımcı ve ihanetçi güçler tarafından toplum olarak yok edilecekler. Hem toplum olarak varlıklarını kuruma hem de kadınlar olarak özgürleşmenin yegâne yolunun buradan geçtiğinin derin farkındalığını yaşıyorlar. 

Toplumsal mücadelenin ön saflarında kadınların olmasını sağlayan ve yine korkusuzca zırhı araçların üzerine ellerindeki taşlarla gitmelerini, öz savunma güçleriyle mevzilerde, ölümüne direnmelerini sağlayan bu hakikattir. 

Êzîdî kadınlarının özgürlük direnişi salt soykırımcılara karşı değil, aynı zamanda ataerkil, iktidarcı zihniyet ve kültürüne karşıda demokrasi ve özgürlükler direnişidir. Bu onurlu direniş aynı zamanda Êzîdî kadınları da çok ağır bedeller pahasına da olsa özgürlük ve demokrasi mücadelesinden asla vazgeçmeyeceklerinin ispatı oluyor. Bu konuda oldukça iddialı ve kararlı olduklarının birçok kez ortaya koydular. 

Onların bu mücadeleleri elbette Êzîdî toplumuyla sınırlı kalmayacak, Başûrê Kurdistan ve giderek Irak’ın genelinde önemli bir etkide bulunacak. Bundan hiçbir kuşku yoktur. Elinde taşı düşmana atmaya hazır tutan, öz savunma direnişinde elinde silahla bekleyen anaların bu duruşları Êzîdî kadınlarının bundan sonra yapacaklarının da ispatı oluyor. 

Êzîdî kadınları özgürlük baharı yaşıyorlar adeta. Anaların bu tutumunu kutluyorum.