Kritik: Ciwan Haco’nun Cem’in hikayesinden haberi var mı?
Bir süre önce Ciwan Haco, "Veger" adlı son albümünü çıkarttı. Albüm kendi deyimiyle "gençlik yıllarında TRT-Radyo’sundan dinlediği ve melodisini sevdiği" eserlerden oluşuyor. Bu eserlere Kürtçe sözler yazarak yeniden yorumlamış. Hakkını yememek gerek, böyle olduğu için de boyalı Türk medyası Ciwan Haco’ya yer vermişti epeyce.
Buraya kadar diyecek bir şeyimiz yok. Herkesin etkilenme alanları ve zevkleri farklıdır. Sıra eser seçimine ve onlara yazılan sözlere gelince, işin rengi biraz değişir.
Ciwan Haco gibi bir sanatçı eser seçtiğinde, bu şarkıların niçin, neden ve kim için yazıldığını araştırması, işin perde arkasına biraz göz gezdirmesi gerekir. Bunu yapmış olsaydı bir gerilla anasına yazılan bir şarkıyı, aşk şarkısına çevirmezdi herhalde. Sözünü ettiğim şarkı, Ozan Daimi‘nin ölümsüz eseri "Ne ağlarsın" şarkısı. Ozan Daimi 1981 yılında Türk ordusu tarafından katledilen oğlunun ardından, yasa boğulmuş eşi için yazmış bu şarkıyı.
Şöyle sesleniyor büyük usta, kaybettiği oğlu için karalar bağlamış eşine:
"Ne ağlarsın benim zülfü siyahım
Bu da gelir bu da geçer ağlama
Göklere erişti figanım ahım
Bu da gelir bu da geçer ağlama
Bir gülün çevresi dikendir hardır
Bülbül har elinden ah ile zardır
Ne olsa da kışın sonu bahardır
Bu da gelir bu da geçer ağlama
Daimi’yem her can ermez bu sırra
Gerçek kamil olan yeter o nura
Yusuf sabır ile vardı Mısır’a
Bu da gelir bu da geçer ağlama."
Şarkının kahramanı Kazım Aydın (Cem), PKK’nin Dêrsim bölgesindeki ilk kadrolarındandır. 1981 yılında arkadaşlarıyla birlikte Pülümür‘ün Kırmeşe köyünde TC tarafından katledilmiştir. Kazım Aydın katledildiğinde henüz 23 yaşındaydı. (Kaynak: Haydar Şewdin/PolitikART-10 Nisan 2010)
Ciwan Haco ise Ozan Daimi‘nin oğlunun şahadetinden dolayı yazdığı ağıdın melodisine aşk dolu sözler yazarak Hülya Avşar‘la düete tutuşuyor ve şöyle diyor:
"Ne esmersin ne kumralsın oy canım
Çok güzel bir rengin vardır oy canım
Fakat her zaman kendine
özgün rengindesin
Çok güzel bir rengin vardır oy canım
Fakat her zaman
kendine özgün rengindesin
Kaç senedir seni beklerim oy canım
Yetmez mi gönül sözüm
oy canım oy canım
Madem dünya fanidir oy canım
Yetmez mi gönül sözüm
oy canım oy canım
Madem dünya fanidir oy canım
Ne yapsam ne etsem
seni unutamam oy canım
Elimde değil seni seviyorum oy canım
Günahım yok gönül seni ister."
Çocukluk yıllarımdan beri bilirim Ciwan Haco‘yu. Kürt sanatçısı dediğinizde o dönemlerde akla gelen ilkler arasında yer alırdı. Bu nedenle onun gibi Kürt sanatçılarından beklentilerim farklıdır. Evlat acısıyla yazılan bir şarkıyı, aşk şarkısına çevirmenin çok uygunsuz olduğunu düşünüyor ve eleştiriyorum. Kürt sanatçısı olmak, halkına karşı sorumlulukları beraberinde getirir. Kürt sanatçısı olmak, halkından kopuk davranışlar içinde olmamayı getirir. Kürt sanatçısı olmak, kendi toplumunun hassasiyetlerine duyarlı olmayı içerir. Kürt sanatçısı olmak, halkının değerlerine saygı ve ona sahip çıkmayı gerektirir.
30 yıllık savaşta onbinlerce ana ve baba en değerli varlıklarını, gözbebeklerini, evlatlarını yitirdi. Kimileri evlatlarının parçalanmış bedenlerini teslim aldı, kimilerinin ise ağlayacak bir mezar taşı bile yok. Buna rağmen başları dik, onurlu bir şekilde mücadele veriyorlar. Verilen bedellere her birimiz saygı göstermek zorundayız. Toprağa düşenler, canlarını feda edenler Kürdistan‘ın unutulmaması gereken değerleridir. Bu nedenle de her birimiz bu değerlerimize sahip çıkmalıyız.
Ciwan Haco bu şarkıyı her söylediğinde Kazım ve Ozan Daimi’nin kemikleri sızlıyordur. Bu nedenle de sanatçılarımız, şarkı seçerken ve bunu icra ederken biraz daha duyarlı olmalılar. Aynı duyarlılığı biz dinleyiciler de göstermeli, yapılan yanlışlara itiraz edebilmeliyiz!
GULÊ ÇINAR-ŞAHİN
