Bir evi olmazsa çocuklarına kavuşamayacak

Kadın Haberleri —

.

.

  • Erkek şiddetine boyun eğmedi, boşandı. Akşamları hurda toplayarak, gündüzleri de parkta çay ve simit satarak geçimini sağlıyor. Zennure Çelik’in, çocuklarına kavuşabilmek için bir eve ihtiyacı var. 

ESRA SOLİN DAL
MA/MERSİN

Mersin’in Akdeniz ilçesi Atatürk Parkı’nda, 3 yıldır çay ve simit satarak geçimini sağlayan 25 yaşındaki Zennure Çelik’in hikayesi, yalnız bırakılan birçok kadının hikayesiyle benzerlik gösteriyor.

Colemêrg’in Şemzînan ilçesinde henüz 13 yaşındayken kendisinden 16 yaş büyük bir erkekle dini nikahla evlendirilen Çelik, Mersin’e yerleşti. 14 yaşındayken hamile kalan Çelik’in yaşı büyütülerek, resmi nikah kıyıldı. Çelik, 3 yıl sonra yeniden hamile kaldığında henüz 17 yaşındaydı. Yedi yıl süren evliliği boyunca psikolojik ve fiziksel şiddete maruz kalan Çelik, hamileyken gördüğü şiddet sonucu bir bebeğini kaybetti. Daha fazla şiddete boyun eğmek istemeyen Çelik, 2018 yılında boşandı.

Eşi ve eşinin ailesi tarafından çocukları kendisinden kaçırılan Çelik, çocukları için mücadele etti. Bu süre zarfında eşi tarafından evine ve eşyalarına el konulan Çelik, velayet davası açtı. Eşi, Çelik’in çocuklarından vazgeçmeyeceğini anlayınca, mahkemede çocukları istemediğini söyledi. Mahkeme iki çocuğun velayetini anne Çelik’e verdi. 
 
Şiddetten sonra yoksulluk

Şiddetten kurtulan ve çocuklarına kavuşan Çelik’in, bu kez yoksullukla imtihanı başladı. Sokakta kalan Çelik’in çocukları ise esirgeme kurumuna yerleştirildi. Çocuklarından koparılan Çelik, gündüzleri termosla çay satıyor, akşamları hurda topluyor. Gidecek yeri olmadığı için Atatürk Parkı’nda uyumaya başlayan Çelik’in tek hayali, çocuklarıyla birlikte yaşamak.

Evliliği boyunca şiddet gören Çelik, gidecek bir yeri olmadığı için boşanmayı ertelediğini belirterek, yıllarca kendini yalnız hissettiğini söyledi. Şiddet gördüğünde başvurabileceği kurumlardan bihaber olduğunu anlatan Çelik, “Boşandıktan sonra iki yıl boyunca bu parkta uyudum. Evim artık park olmuştu. Parkta yatıp kalktığım sıralarda bana hoş olmayan teklifler oluyordu. Kimisi, ‘gel barda çalış‘ dedi. Kimisi de ‘sana ev tutalım’ dedi. Ben direndim, asla kimseye boyun eğmedim. Çocuklarım için çalışıyorum. Bir kadın yapmak istese her şeyi yapar. Ben de çok zor günler geçirdim ama yıkılmadım. Çocuklarımı alıncaya kadar mücadele etmeye devam edeceğim” dedi.
 
Dayanışma bekliyor

Artık iş sahibi olduğunu en kısa zamanda ev sahibi olup çocukları ile birlikte yaşamak istediğini ifade eden Çelik, “Eğer çocuklarımı alamazsam, devlet onları evlatlık verebilir. Ben çocuklarımın evlatlık verilmesini istemiyorum. Onları görmeye gittiğimde, ‘anne bizi ne zaman alacaksın’ diye soruyorlar. Ben artık çocuklarımı kandırmak istemiyorum. Bir işim var, bir evim de olsa devlet çocuklarımı bana verecek. Kaymakamlık tarafından geçici olarak bir otele yerleştirildim. Kazandığım parayla ev tutamıyorum, gücüm yetmiyor. Tek istediğim çocuklarımla bir yuva kurmak” diyerek, kadın kurumları ve yetkililerden dayanışma bekliyor. 

paylaş

   

Yeni Özgür Politika

© Copyright 2024 Yeni Özgür Politika | Tüm Hakları Saklıdır.