‘Kardelen’in güncesi’ çıktı

• Gerilla Bermal Kardelen’in (Sacide Kara) hayatı ve gerilla yolculuğunu anlattığı “Kardelen’in güncesi” çıktı. Newaya Jin gazetesi tarafından yayına hazırlanan kitap, Meyman Yayınları tarafından basıldı. 

Gerilla Bermal Kardelen’in (Sacide Kara) hayatı ve gerilla yolculuğunu anlattığı “Kardelen’in güncesi” çıktı. Newaya Jin gazetesi tarafından yayına hazırlanan kitap, Meyman Yayınları tarafından Şubat ayı başında basıldı. 2002 yılının Ağustos ayında Zap’ın Kurê Jaro Dağı eteklerinde yılan sokması sonucu şehit düşen Bermal Kardelen’in güncesinin ilk baskısını Medya Savunma Alanları’ndaki Azadî Matbaası 2012 yılında yapmıştı. 

Mardin Midyat İlçesi Hellexî köyünde doğan Bermal Kardelen, çocuk yaşta gönderildiği Almanya’da ağabeyinin yanında büyüdü. Kürdistan Özgürlük Hareketi’ni de burada tanıdı ve  henüz genç yaşında (1997) Avrupa’daki örgütlenme çalışmalarına dahil oldu. 1999 yılında ise Kürdistan dağlarına ulaşarak hayatına yeni ve daha anlamlı bir akakta yön verdi.  

Bermal Kardelen, güncesinin ilk sayfalarına ülkesine ulaşmanın yoğun duygularını taşıyan şiirlerle başlamış. Şubat ’99’da yazmaya başladığı ve üç yıllık gerilla zamanlarının izdüşümü olan 233 sayfalık güncede, onlarca şiirinin yanı sıra ona yazılan yazılar ve kendisinin arkadaşlarına yazdığı mektuplar da bulunuyor.

Ülkeyle buluşma

Ülkesinden uzak, soğuk diyarlarda büyümenin, içinde yarattığı özlemle ve bir kardelenin narinliğiyle dağlara ulaştığında uzun uzun hasret gidermiş. Bir sevdanın büyük buluşmasına benzemiş. Bahara yaklaşırken nasıl bir coşkunluğa kapıldığını, rengarenk çiçeklere basmaya kıyamadığı için yolunu nasıl da uzattığını anlatmış. Olsundu. Ülkeden uzak o kadar yıldan sonra çok değil yarım saat uzamış yol! 

Önder Apo hayranlığı

Bermal’in güncesinde Kürt Halk Önderi Abdullah Öcalan’ın felsefesine hayranlığı göze çarpıyor. Yazılarının birçoğunu “Güneşin ışınlarını arıyoruz yükselen duvarların arasında. Ateşin küllerinden yeniden yaratılışını arıyoruz Mezopotamya’da” sözleriyle hitap ettiği Kürt Halk Önderi’ne atfen yazmış. Özgürlük öğretisinde varılması zor bir eşik olan “Anlamın ve hissin yarattığı insan en güçlü insandır” belirlemesini hayatının tüm anlarına yedirmeye çalışmış Bermal. 

Zor olanı yapmış

İnsanın kendisine karşı gerçekçi davranması, özeleştirel olması, dürüst davranması zordur. Bermal zor olanı yapmış. Yaşadığı sorunları hem dile getirmiş, hem kavgasını vermiş. Kimi zaman kavgalarından memnun olup gururlanmış, kimi zaman da gücünün yetmediğini görüp neden kendini daha da geliştirmediğine hayıflanmış. Öyle şeffaf, su gibi duru yansımış ki duygu ve düşünceleri güncesine, gayri ihtiyarı yanında oturuyor veya karşıdan sana gülümsüyormuş hissine kapılıyor insan. 

Özgür, iradeli, özgüveni tam

Yoldaşlarını, hem uzaktakileri hem yakınındakileri özlemiş, öyle özlemiş ki özlemi ete kemiğe büründüremese de bazen nehirler gibi akıtmış gözyaşlarını. Düşüncelerine vurmadığı kemendi duygularına da vurmamış. Özgür, iradeli, özgüveni tam ve yürüdüğü yola inancının verdiği cesareti, aklın yolunu hiç yitirmemiş. Ölçmüş, tartmış-biçmiş tüm yaşananları. Hiç dışından bakmamış. Günceyi okurken insan “Aidiyet böyle bir şey herhalde” diyor ister istemez. 

Birer birer Kuzey’e yolculadığı yoldaşlarından ona kalan çok şey olmuş. Çünkü çok sevmiş onları. İnsan gönülden sevince, sevdiklerinin iyi özelliklerinden nasibini alırmış. Bermal de öyle sevmiş. Bermal güncesinde çok net tanımlamış hüzünlerini, hayal kırıklıklarını, acılarını, mutluluklarını, umutlarını ve de hayallerini.

Herkesi yanında götürmüş dağlara

Avrupa’da bıraktığı, temas ettiği hiç kimseyi unutmamış. Küçük yeğenlerinden, aile bireylerine, gittiği evlerde tanıştığı insanlara kadar. Herkesi yanında götürmüş dağlara. Onlara sevgi ve özlemlerini yazdığı kadar onlardan aldıklarını da yazmış. Hatta o kadar yanındalarmış ki; bir yeğeni ile bir özgürlük gerillası olarak “Sen kimsin, ne arıyorsun, yaşam nedir, sevgi nedir? vb…” şeklinde soru cevaplı diyalog bile yapmış. Ama karşısında bir çocuk varmış gibi de davranmamış. Devamında ise şöyle yazmış: “Tarih hiç solmayan yapraklara sessizce yazılırken, zaman bitimsiz bir yol. Ve her durağında bizlere yüreği keşfedilmemiş insanı anlatır. Çağlardır insanın arayıp da bulamadığı, yitirilen neydi? Bizler için bu soruya verilebilecek en özlü ifade, özgürlük olur herhalde.”

Kendinden önce yıldızlaşan sembol isimlerin de mücadelelerini kendine örnek almış. 

Şiirler yazmış ülkesine Bermal. Ve şöyle demiş: 

“Çiçek ülkesidir benim ülkem

zalim Dehaqlar’a karşı

filiz veren kardelendir

güzele ulaşılmazlığı temsil eden

dağ lalesidir, 

ülkemin sadeliğini simgeleyen 

papatya ve gelinciktir…”

Newaya Jin gazetesinin yayına hazırladığı Bermal Kardelen’in (Sacide Kara) güncesini Meyman Yayınları’ndan temin edebilirsiniz.

HABER MERKEZİ