Oligarklar ve Kürtler

• Başa dönersek Kürtler esir ve düşman ötesi bir barbarlık altında. Adları bile yok. Sokağa çıkmaları suç. Gelgelelim kimileri hala Kürtleri, çağın belası haydutluğa, oligarklar rejimine yamama uğraşında...

• Esaretin evrensel bir hukuku, esirin hakları vardır. Oligarkın ise bu hukuktan haberi yok. O nedenle ayıba ayıp demek ayıp, suçluya suçlu, katile katil demek suç...

Rahatsızlık yüzünden bugün yazmayacaktım. Ama Türk polisi tarafından dövülerek bacağı kırılan, Iğdır Milletvekili Kürt Habip Eksik’in yerde kıvranan halini görünce, yazı günümü heba etmeye, gönlüm razı olmadı.

İsyancı ruhum, beni masaya çekti. Ama doğrusu içim keder dolu. Kızılderili reisinin sözüyle, yüreğim ağlıyor.

Avrupa ve Afrika’ya sevkiyat yapan uyuşturucu karteli ve biri yükseğe çıkıp “hey katiller, gaspçılar, hırsız ve tecavüzcüler” diye bağırsa, sayısız kişinin durup “bana mı seslendin, hemşehrim?” cevabı vermeye amade olduğu bir oligarşide, “bir onurlunun düşmanı” ve esir hiç değildir...

Şerefli düşman merttir çünkü. Yasa maddeleriyle “eli, ayağı bağlı, karşı koyma gücü prangalı” hasmını yerde tekmeleyip kemik kıran, baş kesen ötede ölüye de tecavüz eden değildir.

Esaretin ise evrensel bir hukuku, esirin hakları vardır. Oligarkın ise bu hukuktan haberi yok. O nedenle ayıba ayıp demek ayıp, suçluya suçlu, katile katil demek suç...

Yüceltilen olgu “dindarlık ve kindarlık” olandır. Yani DAİŞ düşmanlığı...

“Oligark”lık da denilen oligarşide adalet, Engizisyon düzeyinde bile değildir. Orta Çağ Hristiyanlığındaki Engizisyonun yargıç ve savcıları (engizatörler) her şeye rağmen somut kanıtlara dayanarak karar veriyorlardı. Oligarklar rejiminde, hukuk memurları Kürt düşmanlığı üzere yeminlidir. En son Musa Anter davasında tanık olduğunuz üzere, memurlar katilleri aklamakla da görevidir.

Peşin hükmedilmiş ve görevli memurların eline verilmiş adalet üzere, Türk hapishaneleri, sivil Kürt kadın ve erkek elitiyle doldur. Bu önderler, yasalarına uygun kurulan ve yine yasalara uygun çalışan partilerinin çalışmaları, DAİŞ hukuku gereğince suç sayıldığı için mahpusturlar.

Oysa o anayasa ve yasalar, “ilga” edilmemiştir. Yani herkesi kapsayacak biçimde yürürlüktedir. Yasalarda, “bu kanun metinleri Kürtler için geçerli değildir” diye bir ibare de yoktur.

Ama buna rağmen aldığı oy oranıyla partisi, üçüncü büyük olarak temsil edilen Kürt lider Selahattin Demirtaş, halkı bir gösteriye davet ettiği için suçlu ilan edilmiş ve gece yarısı evi basılarak hapishaneye sürüklenmiştir. Demirtaş, şimdi teröristlik suçlamasıyla ömür boyu hapiste tutulmak isteniyor.

Oysa Selahattini suçlayıp ilk ceza kesen diktatör, gösterilerine çağrı yapmakla kalmıyor, memurlar ve öğrencileri katılımaya mahkum ediyor. Rejim onaylı tüm partiler de taraftarıyla gösteriye çıkıyorlar. Ama sıra Kürtlere gelince, sokağa çıkmak da suç...

Geçtiğimiz hafta sonu, tüm Türk partileri meydanlardaydı. Kürt partisi olmayan ama Kürtlere düşmanca yaklaşmayan HDP’nin de Hakkari, İstanbul ve Van toplantıları vardı. Kürtler üç yerde de, vergileriyle besledikleri polisin saldırısına uğradı. Sokakta işkenceden geçirildiler, tutuklandılar.

Hakkari’de Iğdır milletvekili Habip Eksik, polisçe dövülerek bacağı kırıldı. Hakkari valisinin açıklamasına göre Habip Eksik, kendini yere atarak bacağını kırmıştı. Amaç, polise iftira idi...

Sabah, Türk medyasına baktım. Ama yasalara göre seçilmiş, dokunulmazlık kazanmış bir milletvekili olan Habip Eksik’in bacağının hikayesi hiç yoktu. Türk medyası, Ukrayna’yı bombalayan Rusya’ya terörist demekle meşguldu. Bir de Irak ve Suriye Kürdistan’ında barbarlığın hücumuna uğrayan Kürtlere terörist demekle...

CHP ve aç kurtlarla, itler gibi uluma sesleri çıkaran ortağı Asena Meral de, bir milletvekiline reva görülen DAİŞ’çiliği görmemiş, duymamıştı. Onlar ve ötekilerden seda yoktu.

Başa dönersek Kürtler esir ve düşman ötesi bir barbarlık altında. Adları bile yok. Sokağa çıkmaları suç. Gelgelelim kimileri hala Kürtleri, çağın belası haydutluğa, oligarklar rejimine yamama uğraşında...