Axuçan Ocağı’nın 24 Piri’ni yakarak katlettiler

• 1938’de Dêrsim’in Hozat ilçesine bağlı Bargini (Karabakır) Köyü’ndeki Sekasur mevkiinde, 24 Axuçan Ocağı Piri yakılarak katledildi. Henüz bebekken katliamdan kurtulan Zarife Baran, “Katliamı yaşayanlar ölene dek hem anlattılar hem ağladılar. Annem, babam, dedem, nenem her gün ağlardı” diyor.

Üzerinden 87 yıl geçen Dêrsim Katliamı’nda on binlerce insan öldürülürken, binlerce kişi de sürgün edildi. “Roza şaye” olarak anılan katliamın üzerinden geçen yıllara rağmen devlet, ne resmi bir adım attı ne de üzerindeki perdeleri aralayacak girişimde bulundu.

14 Ağustos 1938’de Bargini (Karabakır) Köyü askerler tarafından basıldı. Axuçan Ocağı mensubu 24 kişinin elleri kolları bağlanarak köyden 3 km uzaklıktaki Sekasur mevkiine götürüldü. En küçüğü 2 aylık en büyüğü 80 yaşından olan  24 kişi Saqa Sure mevkiindeki bir ahıra kapatıldı, ardından ateşe verildi. 24 kişi diri diri yakılarak katledildi.

PİRHA’ya konuşan Zarife Baran, o dönemi şöyle anlattı: “Askerler bir gece köye geldi, insanları meydanda topladı. Yirmi dört kişiyi sıraya dizip götürdüler; 12’si Baran, 12’si Canan ailesindendi. Hepsini yakarak katlettiler. Mallarına el koyup karakola taşıdılar. Biz de akrabalarımızın mezarlarına sahip çıkmak için katliamın olduğu yere anıt mezar yaptık.”

Katliamı pek çok kişiden dinlediğini belirten Zarife Baran, “Katliamı yaşayanlar ölene dek hem anlattılar hem ağladılar. Annem, babam, dedem, nenem her gün ağlardı. Üç kardeşim Afyonkarahisar’a sürgün oldu. Af çıktığında geri geldiler. Ben 1938’in başında doğmuşum, o yüzden sürgüne gönderilmedim. Devlet bize artık daha fazla kötülük yapmasın, mezarlarımıza dokunmasın. İnsanlarımızı yaktılar, şimdi de mezarlıklarına saldırıyorlar. Ölenlerimiz yerlerinde rahat yatsın” diye konuştu. DÊRSİM