•  Mersin’in Mezitli ilçesindeki polisevine eylem gerçekleştiren Sara Tolhildan'ın annesi Piroz Ürper, "Kızım, arkadaşlarının kimyasal ile katledilmesine ve cezaevinde çıkan tabutlara karşı bu eylemi gerçekleştirdi" dedi.

“12 arkadaşını kimyasal ile katlettiler. Ve kızım da buna şahit oldu. O da kimyasala maruz kaldı. Cezaevlerinden çıkan tabutları, kimyasalı gördü" diyen Sara Tolhildan'ın annesi,  kızıyla gurur duyduğunu söyledi. 

 HPG BİM, Mersin’de Mezitli ilçesindeki Tece Polisevi'ne 26 Eylül’de fedai eylem düzenleyen YJA Star gerillası Dilara Ürper (Sara Tolhildan) ve Emek Feremez Hisên (Rûken Zelal) ile ilgili yaptığı açıklamada, eylemin kimyasal silah kullanımına cevap olduğunu bildirmişti. Sara’yı derinden etkileyen olayın Garê’ye bağlı Siyanê’de başlayan saldırılar olduğu belirtilmiş, Sara’nın kimyasaldan etkilenen ve şehit arkadaşlarına ilk ulaşan isim olduğu ifade edilerek, yaşananlara tanıklık ettiği ve intikam sözü verdiği kaydedilmişti. 

Bir şeyler yapmam lazım

Sara, arkadaşlarına yetişememesinin acısıyla günlüğüne şu satırları yazmıştı: “Şimdi düşünüyorum da şikeftin içindeki yoldaşlarım nasıldı, nasıl 4 gün boyunca bu kadar yoğun gaz, kazan, C-4 ve her türlü saldırıya karşı göğüs gerip direndiler? Ne büyük, ne soylu bir ruh! Biz ise yetişebilecekken yetişemedik, bu durumun vebali çok ağır, nasıl altından çıkacağım? Tabi bu operasyondan hemen sonra arkadaşa da söyledim. Benim direkt bir şeyler yapmam lazım. Ve yapacağım! Söz veriyorum ki, size karşı özeleştirimi yürekten vereceğim. Yeter ki pratik sahaya ineyim. En yalın, en temiz ve düşmanı kahreden duruşumla özeleştirimi vereceğim ve bir nebze de olsa belki o zaman vicdanım rahatlar.”

14 yıldır sesini bile duymadı

Sara’nın cenazesini bir poşet içinde alan anne Piroz Ürper, son yayınlanan videosunda kızında kimyasalın izlerinin görüldüğünü söyledi. JINNEWS'e konuşan Piroz Ürper, Sara’nın 14 yıldır ne sesini duyduğunu ne de yüzünü gördüğünü belirterek, “Sara çocuklarım arasında hep farklıydı. Asla gönlümü kırmamıştır. İşe gider, geldiğinde yorulduğunu belli etmeden bana yardım ederdi. Asla beni kulak ardı etmezdi. Kimsesiz bir kadın komşumuz vardı. İş yerinden para toplayıp yardım ederdi. Haksızlık karşısında dik dururdu. Hem çok kibar hem de çok duygusaldı” sözleriyle kızını anlattı.

Hep mücadeleye bağlıydı

Sara’nın, Kurdistan Özgürlük Mücadelesine daha çocuk yaşında bağlı olduğunu söyleyen Ürper, şöyle devam etti: “Bizim çocuklarımız da dünyadaki diğer çocuklar gibi kimlikleri olsun, dilleri resmi dil olsun ve cezaevinde bulunan tutsaklarımız serbest bırakılsın istiyoruz. Barış söylemlerimize karşı bile hep hapis ve tabutlarla yaklaşıyorlar. Çocuklarımızın topraklarında özgür yaşamalarını istiyorum. Kürt kimliğimizle tanınmak istiyoruz ama bu devlet istemiyor.”

Kızım şehadetleri gördü

Kızı Sara’nın haksızlığı hiçbir koşulda kabul etmediğini vurgulayan Ürper, şunları ifade etti: “12 arkadaşını kimyasal ile katlettiler. Ve kızım da buna şahit oldu. O da kimyasala maruz kaldı. Cezaevlerinden çıkan tabutları, kimyasalı gördü. Bundan kaynaklı bu eylemi gerçekleştirdi. Ona layık olmak istiyorum ama maalesef ona layık olarak kendimi görmüyorum. Evet savaşın olmasını istemiyorum ama kızımla gurur duyuyorum. Arkadaşlarına atılan kimyasalı, haksızlığı görmüş ve buna karşı bu eylemi gerçekleştirmiş. Bir anne olarak savaşı desteklemiyorum, kimsenin yüreğinin yanmasını da istemiyorum. Yurtsever Kürt halkının ve arkadaşlarının başı sağ olsun.”  İSTANBUL

Kızı için şiir yazdı

Ürper, kızına olan hasretini ve ellerine tutuşturulan poşetteki cenazesine dikkat çektiği şiirini paylaştı. Kızı için kaleme aldığı şiiri şöyle:

“Dêya min pir bêriya te kiribû

Ez pir tehni bûm diçim ser kaniyê

Le av tê de tune ye, ez bi aliyê çem de herikiyam

Lê şûna avê, ne av xwîn diherikiya

Şev û roj av têra xwe, av têra xwe dide

Mezitli ez diçûm delala dilê xwe

Peşvaz dikim lê delala dilê min pirtik û poşet in.

Min digot qey ez ê rûyê delala xwe ramûsim 

lê min di destê xwe de pirtik û poşet didît

Ez çi bibêjim ez çi bikim lê tenê dibêjim oxir be.”