Güle güle Mirta

• Plaza de Mayo Anneleri ve Büyükanneleri'nin kurucularından Mirta Acuña de Baravalle, 1976 yılından bu yana kaçırılan kızı Ana María Baravalle ve doğduğunda kız olursa adını “Camila”, erkek olursa “Ernesto” koymak istediği torununu aradı.
•  "Çocuklarımızı unutmadan torunlarımızı arıyoruz. Her zaman söylüyorum; gücüm olduğu sürece, sosyal adalet ve insan hakları için bu mücadeleye devam edeceğim” diyen Mirta, torununu kucağına almadan, kızı María’ya sarılmadan 99 yaşında hayata gözlerini yumdu.

FELEKXAN SERHAT

Mirta Acuña de Baravalle, ömrünün 47 yılını kızı Ana María Baravalle ve hiç görmediği, adını dahi bilmediği torununu arayarak geçirdi. Bu yılın Mayıs ayında yaşamını yitiren Plaza de Mayo Anneleri’nden Norita Cortiñas’la ayrılmaz bir bütündü.

“İskeletim yorgun” demişti bir süre önce. Kolay değil, 99 yılının neredeyse yarısını her Perşembe günü Plaza de Mayo’ya (Mayıs Meydanı) giderek geçirdi. Arjantin diktatörlüğünün kendisinden ve diğer kadınlardan aldığı sevdiklerini bulmaya yemin etmişti.

O gecenin bitmez karanlığı

Mirta’nın hayatı bekleyişin ve arayışın kabusundan önce çok güzeldi. Bir et paketleme fabrikasında çalışan eşi Romildo Baravalle, kızı Ana María Baravalle ve damadı Julio César Galizzi’le mutlu bir hayatı vardı. Ancak ülkede 24 Mart 1976’da gerçekleşen askeri darbe çok geçmeden onların da hayatını alt üst edecekti. Sonrası ise bir ömrü saracak özlem başlayacaktı.

‘O bir yaşamın militanıydı’

Aynı yılın 27 Ağustos gecesi, silahlı askerler çatılardan atlayarak Mirta’nın evine baskın düzenledi. Mirta’nın eşini aradılar bulamayınca, gittiler. Fakat bir süre sonra geri geldiler bu kez henüz 5 aylık hamile olan kızı María ve damadını aldılar. Ana María Baravalle 28 yaşındaydı. Sosyoloji bölümünü bitirmiş ve Maliye Bakanlığı'nda çalışıyordu. O gün hamile olduğu haberini mutlulukla paylaşmıştı ailesiyle. Mirta, kayıp kızını yıllar sonra, “O bir yaşam militanıydı” sözleriyle tanımlayacaktı.

Ana María ve Julio César kaçırıldığında Mirta ve eşi Romildo Baravalle, karakola giderek şikayetçi oldu. Ardından ise bir an önce bulunmaları için Santos Lugares'teki Lourdes Kilisesi’ne giderek dua ettiler. Mirta, kilisede öğrendikleri karşısında sarsıldı; sadece kızı ve damadı değil, kaybedilen yüzlerce kişi vardı.

Karakollar, askeri kışlalar, hapishaneler ve hastaneler artık Mirta için uğrak yeri oldu. Her gün Devoto cezaevine gidiyordu. O an bir ilki başardı damadının akıbetini sormak için Campo de Mayo'ya yani askeri garnizona girmesine izin verildi. İçişleri Bakanlığı'na yaptığı pek çok ziyaretten birinde, kendisi gibi kayıplarını arayan başka kadınlarla tanıştı.