Özgürlük hayalini çantasında taşıyor

• Rojava’da savaş ve işgalin gölgesinde büyüyen çocuklar, eğitimle hayallerini canlı tutuyor. Üç aylıkken babasını kaybeden Meysa, annesi Sena’nın desteğiyle okul yolunda kararlılıkla ilerliyor.

Rojava’nın çocukları, özgürlük, adalet ve eşitlik için büyük fedakârlıklarda bulunan anne ve babalarının mirasını taşıyor. Bölgedeki çocukların neredeyse yarısı, savaşta anne yada babalarından birini kaybetmiş. Bu çocukların hikâyelerinden biri, henüz üç aylıkken babasını DAİŞ’e karşı savaşta yitiren Meysa’ya ait. Türk devletinin Serêkaniyê’yi işgal etmesiyle başlayan göç yolculuğu, Til Temir’deki Miseb Bin Umeyir İlkokulunda son bulan Meysa, annesi Sena El-Hemûd’un desteğiyle eğitimine devam ediyor.

Babasının vasiyetini yerine getiriyor

Şimdi üçüncü sınıfta olan sekiz yaşındaki Meysa, okul çantasını sırtına takıp annesinden aldığı güçle okula gidiyor. Annesi Sena El-Hemûd, Şehit Aileleri Meclisi’nde aktif rol alıyor ve kızının eğitimine büyük önem veriyor. Nujinha’ya konuşa anne Sena, “Kızım henüz üç aylıkken babasını kaybetti. Derslerinde başarılı, ama başta okula gitmek istemedi, çünkü kimseyi tanımıyordu” diyor. Meysa’nın utangaç yapısı, okul arkadaşlarının desteğiyle yerini öğrenme azmine bırakmış. Anne Sena, eşinin vasiyetini yerine getirmek için çocuklarının eğitimine odaklandığını ifade ederek şunları söylüyor: “Eşim okumamıştı, çocuklarının bilinçli olmasını istiyordu. Bilgili insanla aile de toplum da başarılı olur.”

Savaşın gölgesinde çocukluk

Türk devletinin 2019’daki işgal saldırıları, Meysa’nın ailesini Serêkaniyê’den göçe zorladı. Henüz iki buçuk yaşındayken savaşı birebir yaşayan Meysa, çocukluğunu çatışmaların gölgesinde geçirdi. Sena, işgalin çocukların ruh dünyasında derin izler bıraktığını söylüyor ve ekliyor: “Çocuklar, çocukluklarını savaşla geçirdi. Türkiye’nin hedefi, kadınların ve çocukların iradesini kırmak, ama bunda başarılı olamadı.  Çocuklarımızın iradesi bizim irademizdir. Bilim ve eğitim yolunda birlikte yürüyoruz. Göçmen olmamıza ve savaş koşullarında yaşamamıza rağmen hayallerimiz canlı.”

İşgal altındaki Serêkaniyê’ye dönmek istediklerini, kendi topraklarında kimsenin saldırısına uğramadan özgürce yaşamak istediklerini dile getiren Sena, çocuklarının savaştan ve yıkımdan uzak, güvenli bir yaşam sürmelerini diliyor. Sena son olarak, “En doğru yol, bilgi yoludur” diyerek kızının bir meslek sahibi olup ailesine ve toplumuna hizmet etmesini istediğini aktarıyor. TIL TEMIR