Ege'deki tek yayınevi

• Asimilasyona karşı direnmek amacıyla İzmir’de 2012'de kurulan NA Yayınevi de şu ana kadar sayısız yüzlerce kitap, onlarca dergi basıyor.

 

NA Yayınevi sahibi Berfo Bari, evlerde Kürtçenin konuşulmamasının çok büyük bir eksiklik olduğunu, Kürtçenin şehirlerde konuşulmayan bir dil olarak görülmemesi gerektiğini belirterek, "Çocuklar da genelde metropollerde kullanılan başka dile yöneliyor ve günlük hayatında onu kullanıyor. Çünkü ‘Kürtçe öğrensek bir işimize yaramayacak, günlük hayatımızda kullanmayacağız’ düşüncesi oluşuyor. İlk olarak yaşadığımız evlerde asimilasyon politikası karşısında durabiliriz” dedi. 

Kürtlerin tarihinin dillerinde saklı olduğunu söyleyen Bari, diline sahip çıkmanın varlığına da sahip çıkmak olduğunu ifade ederek, Kürtçenin varlığının kabul edildiği zaman Kürtlerin diğer haklarının da kabul edileceğine işaret etti. Bari, “Kürtçe felsefe, teknoloji, bilim gibi alanların tamamına yeter. Kürtçe, diğer diller gibi çok donanımlı bir dil. Kürtçenin varlığı binlerce yıl öncesine dayanır. O zamanlardan günümüze gelmiş bir dil. Bu nedenle Kürtlerin varlığı da tamamen dillerine bağlı. Kürtlerin ana diline izin vermeyerek, Kürt tarih gerçekliğinin ortaya çıkmasını engellemeye çalışıyorlar. Bu coğrafyada Kürtçe kabul edildiği zaman, Kürtlerin varlığı da kabul edilmiş olunur” şeklinde konuştu. 

Bari, yayınevi olarak Kürt tarihini ve kültürünü yaşatmaya çalıştıklarını kaydetti. Ege genelinde Kürtçe üzerine kendilerinden başka çalışma yürütenlerin olmadığını aktaran Bari, Kürtçe ana dil konusundaki çalışmalarda büyük eksikliklerin yaşandığını aktardı. Kürtçe ile ilgili daha fazla çalışmanın olması gerektiğini vurgulayan Bari, Kürtçe edebiyat alanında 100’den fazla eser çıkarttıklarını belirterek, “Bu zamana kadar 4 dergi çıkarttık; Hinar, Heterotopîa, Felsefevan, Philosopia dergileri" şeklinde konuştu.

Daha fazla Kürtçe içerik için çalışmalar yürüteceklerini söyleyen Bari, şunları ekledi: "Kürtçe üzerine çalışmalar yürütenlerle birlikte çalışıyoruz. Bazen Kürtçe dili için atölyeler açtık ancak yüz yüze eğitim veremedik. Çalışmalarımız bunlar ama tek başımıza olduğumuz için yeterli olmuyor. Çok sayıda Kürt gencinin yolu İzmir’e düşüyor. İstiyoruz ki geldikleri zaman bize de uğrasınlar. Yaptığımız çalışmaları öğrensinler, Kürtçe eserleri tanısınlar. Birlikte kolektif bir çalışma yürütelim.”