•  “Şeyh Bedreddinlerden PKK’ye uzanan halkların adil, eşit ve özgür yaşaması uğruna kurulan ortak amacın, inancın, ruhun ve bilincin köprüsü oldu. 
•  Bedreddin Amanos, Torlak Kemal’in, Börklüce Mustafa’nın hayallerini gerçekleştirmek için PKK bayrağına sarıldı, en önde durarak bu bayrağı durmadan yükseltti. 
•  27 yıllık gerilla yaşamında Amed, Dêrsîm, Amanos, Toros, Zagros ve daha nice dağları mesken eyledi, ter döktü, emek ve inançla yeni yaşamı ördü.”

HPG, Amanoslar’da şehit düşen Bedreddin Amanos ve Aydın Amanos’u andı. 

HPG Basın İrtibat Merkezi (BİM) 17 Ekim 2020’de Amanoslar’da yiğitçe savaşan ve halkların özgürlük umudu olan Bedreddin Amanos (İbrahim Şengül / Karaman) ve Aydın Amanos’u (İsmail Erbay / Sêrt) andı. BİM, şehitler hakkında bilgiler de paylaştı.

Umudu PKK’de gördü

Bedreddin Amanos, 1975’te Karaman’ın Ermenek ilçesinde Türkmen bir ailede dünyaya geldi. Türkmen halk kültürüyle büyüdü. Özellikle çocukken ağabeyinin zindana konulması ardından devlet mekanizmasının ve bu mekanizmanın başına geçen faşist rejimlerin Türkiye toplumuna neler yaptığını bizzat yaşayarak gördü.

Başarılı bir öğrenci olarak Çukurova Üniversitesi Eğitim Fakültesi’ne gitti ve iki yıl boyunca okudu. Üniversite ortamında yurtsever Kürt arkadaşlarından etkilendi, YCK (Yekîtiya Ciwanên Kurdistan) çalışmalarına katıldı ve Apocu ideoloji ile tanıştı.

Farklı dillere, inançlara, kimliklere ve halkların kardeşliğine düşman olan ulus-devletçi faşizme tavır aldı. Bu tavrını yeni yaşama, demokratik ulusa, özgür bir ülkeye dönüştürecek umudu PKK’nin ideolojik, politik ve askeri gücünde gördü. Yürekten karar kıldı ve bu uğurda ne gerekiyorsa inançla, coşkuyla ve en büyük fedakarlıkla yaptı.

Amanoslar ve Toroslar

1993’te Amed Eyaleti’nde gerilla saflarına katıldı. Amed, Erzurum ve Dêrsîm eyaletlerinde iki yıl boyunca gerilla pratiği yürüttü. 1995’te Dêrsîm’de bir tank pususunda vücudundan şarapnel parçaları alıp yaralandı. 1995’in sonlarına doğru da Önderlik sahasına geçti ve bu, devrim yürüyüşünde bir dönüm noktası oldu. Eğitimden sonra 1996’da Amanoslara, 1997’de Toroslara geçti. Toroslardan Akdeniz’e, oradan da Antalya’ya kadar gerilla açılımı yaptı. Yüzlerce yıllık halk isyanlarının çığlığını bu dağlara bir gerilla olarak taşırdı, mücadele bayraklarını dalgalandırdı, büyük bir özgürlük ve gerilla aşkıyla dağları arşınladı. Gerillacılığı Anadolu’ya taşırma ve büyütme amacı temelinde çok büyük bir irade, sabır, emek ve çabanın sahibi oldu. Bu bölgelerde iki yıl pratik yürüttükten sonra 1999’da Amanoslara geri döndü. 

Xinêr ve Qendil komutanlıkları

Geri çekilme süreciyle 1999’da Medya Savunma Alanları’na geçti ve 2003’e kadar Qendîl alanında kaldı. Kendi öneri ve ısrarı sonucu 2003’te yeniden Amanoslar’a geçerek 2005’e kadar pratik yürüttü. 2006’da Medya Savunma Alanları’na geçerek Mahsum Korkmaz Askeri Akademisi’ne katılıp eğitim gördü. Eğitimden sonra büyük bir iddia, emek, çaba ve fedakarlıkla Xinêre ve Qendîl Eyalet Komutanlıkları’nda yer aldı. Zengin mücadele tecrübelerini dervişane yaşam tarzı, komünal kişiliği, samimi yoldaşlığı ve tüm içtenliğiyle yoldaşlarına aktardı. 

Bir savaşçı olarak başladığı gerillacılık yaşamını manga (tim) ve takım komutanlığından, bölge ve eyalet komutanlığı düzeyine kadar hep sorumluluk üstlenerek başarılarla sürdürdü. Yüksek cesareti ve eylemci kişiliğiyle yıllarca birçok eylemde yer aldı, eylem planladı ve koordine etti. Başarılı pratiklerinden ötürü ödül aldı. 

Bir kez daha Amanoslar

 PKK Ocağı’nda 2012’de yaşadığı güçlü yoğunlaşmalardan sonra Devrimci Halk Savaşı sürecini etkin bir şekilde pratikleştirmek için Amanos Saha Komutanlığı üyesi olarak Amanoslara geçti. Mücadele pratiğinin ortaya çıkardığı ihtiyaçlar temelinde daha sonra Saha Komutanı olarak görev üstlendi ve şehadete ulaştığı 17 Ekim 2020 gününe kadar da Amanos sahasını en başarılı şekilde koordine etti, etkili ve sürekli eylemlerle soykırımcı faşist rejimin yüreğine korku saldı. 

Gerillacılıktaki yetkinliği ve inisiyatifli öncülüğüyle sadece bilinen alanlarda etkinlik oluşturmakla kalmadı yeni açılımlarla gerillayı çok geniş alanlara taşırdı. Gerillacılık onda yaşam tutkusu, aşkı ve heyecanıydı. Gerillaya dayanarak halkların umudunu diri tutma, özgürlük arayışlarına yön verme, faşizm karşısında cesaretlendirme, ortak mücadeleyi büyütme Bedreddin’de bir inanç, bilinç ve pratik duruştu. Bu konuda Önder Apo felsefesine, programına ve Devrimci Halk Savaşı stratejisine Hakice, Kemalce bir bilinç ve inançla bağlıydı. Haki Karer’in emekçiliğini, Kemal Pir’in direnişçiliğini ruh edinmiş, karakteri haline getirmişti. Bu anlamda Önder Apo’nun gerçek bir militanı ve hakiki yoldaşıydı. Önderliğin felsefesi, fikriyatı, paradigması onda sonsuz yaşam sevinci ve enerji kaynağıydı. 

Bayrağı durmadan yükseltti

PKK’nin sadece politik amaçlarına katılan biri değil ideolojik çizgisine, felsefesine, paradigmasına katılan, buna göre yoğunlaşan, bu ciddiyetle yaklaşan bir öncü komutandı. 

PKK içinde geçirdiği 27 yıl boyunca yoldaşlık ve militanlık ölçüleri ile Apocu çizgiden asla taviz vermedi. Kesintisiz olarak Kurdistan ve Türkiye dağlarında gerillacılıkla geçen bu 27 yılın her anına halkların özgürlüğüne adanmış bir yaşam ahlakı, devrimciliği ve fedailiği sığdırdı. O Şeyh Bedreddinlerden PKK’ye uzanan halkların adil, eşit ve özgür yaşaması uğruna kurulan ortak amacın, inancın, ruhun ve bilincin köprüsü oldu. Torlak Kemal’in, Börklüce Mustafa’nın hayallerini gerçekleştirmek için PKK bayrağına sarıldı, en önde durarak bu bayrağı durmadan yükseltti. Bedreddin Amanos, Türkmen halkının baş eğmeyen, zulme karşı bin yıllardır direnen, egemenle, zalimle bir olmayan öz kültüründen beslendi ve bu soylu kültüre sahip çıktı. Bunun için adını aldığı Şeyh Bedreddin Simâvî gibi padişahların fermanlarına değil dağların özgürleştirici çağrısına kulak verdi, dağlara dayanarak saltanat düzenleriyle savaştı. 27 yıllık gerilla yaşamında Amed, Dêrsîm, Amanos, Toros, Zagros ve daha nice dağları mesken eyledi, ter döktü, emek ve inançla buralarda özgürlük temelindeki yeni yaşamı ördü.

 

Zorlu şartları dinlemedi

Aydın Amanos, İlk Kurşun’un atıldığı ve Diriliş Bayramı’nın başladığı Sêrt’in yurtsever Dihê ilçesinde dünyaya geldi. Köylerinin devlet terörüyle yakılmasından dolayı ailece mecburen Mersin’e göç etti ve orada büyüdü. Ülkeden, toplumsal kimliğinden ve halk gerçekliğinden kopmadı. Amcasının oğlu olan Yılmaz’ın da mücadele saflarına katılması onu Kürt Özgürlük Hareketi’ne yakınlaştırdı. 2008’de gerillaya katıldı.

Garê alanında gerillacılığa başladı, temel yaşam ve gerillacılık derslerini burada aldı. Hiperaktif karakteri, sorgulayan kişiliği ve meraklı yapısıyla erkenden gerilla yaşamını öğrendi. Üç yıllık gerilla pratiğinden sonra profesyonel gerilla formasyonuna ulaşmak ve dönemin gereklerine cevap olmak için uzmanlık eğitimi veren akademide eğitim gördü. Eğitimden çıkardığı sonuçları pratik sahada eyleme dönüştürmeye çalıştı. 

Kendisini dönem görevlerine hazırlayıp güçlü bir maneviyatla donatarak 2012’de Amanoslara geçti. Burada 5 yıl boyunca en zorlu şartlarda kesintisiz bir pratiğin sahibi oldu. Amcasının oğlu Yılmaz’ın 2014’te şehadete ulaşması, düşmana olan kin ve öfkesini katbekat büyüttü, bu temelde daha fazla pratiğe sarılmıştır. Uzun bir pratik süreçten sonra Medya Savunma Alanları’na geçti. Mahsum Korkmaz Askeri Akademisi’nde yeni dönem gerillacılığının tarz ve taktiğini yakalamaya, ustaca pratikleştirilmesi için hedefe odaklanmaya çalıştı. 

Bu bilinç, tecrübe ve yoğunlaşmalarla yeniden Amanos sahasına geçerek yeni dönemin öncü komutanlarından ve cesaretli Apocu militanlarından biri olarak sorumluluk üstlendi. Bedreddin Amanos ile birlikte 17 Ekim 2020’de şehadete ulaştı.