Zendura’dan Werxelê’ye direniş ruhu

• Annesine gözünün önünde saldıran, babasına işkence eden, köyünü, oyun oynadığı sokakları yakan, yıkan, harabeye çeviren Türk devletine karşı henüz çocukken, aslında intikam almaya söz verir Kürt çocukları.

Tekoşîn Axîn

Bir yaşam gerçeği ki, son nefesine kadar direnen fedailerin destanlarıyla hakikatine ulaşır. 

Bir yaşam ki, direnişin ardıllarında yürekteki kalp atışlarıyla umut olur. 

Bir yaşam ki, karanlığın karşısında tüm heybeti ve inancıyla durur. 

Bu öyle bir yaşam ki, uğruna ölecek kadar sevilir.

Kürt halkının en cesur ve fedai yiğitleridir durmaksızın Kürdistanın her bir karışında soykırımcılara karşı direnenler.

23 Nisan’dan bu yana Zap, Metîna ve Avaşîn de yaşananlar, Kürtlerin ezelden beri gelen direniş geleneğinin her geçen gün daha da canlandığını dost düşman herkese gösteriyor. Özgür yaşam uğruna kendilerini feda edecek kadar değerli gördükleri yaşamlarıyla, hem büyük direniyorlar; hem de her an intikam sözünü veriyorlar dağa, taşa, geçtikleri her patikaya ve de zirvelere.   

Saldırılar ne kadar yoğunlaşıyorsa direniş ateşi daha da gürleşiyor

Saldırıları yoğunlaştırdıkça direnişi kıracağını sanan soykırımcı Türk devleti, gerçekten büyük yanılıyor ve tarihi hatasını tekrar ediyor.

Kürt halkı yaşadığı her bir acıyı intikam hırsına dönüştürür ve doğru anı bulduğunda kaybettiklerinin intikamını almasını bilir.

Annesine gözünün önünde saldıran, babasına işkence eden, köyünü, oyun oynadığı sokakları yakan, yıkan, harabeye çeviren Türk devletine karşı henüz çocukken, aslında intikam almaya söz verir Kürt çocukları.

Zaman geçer ve büyürler. Verdikleri sözleri hiçbir zaman unutmazlar ve şimdi Werxelê de, Zendura da, Küçük Cilo da, Xakurkê de yılların intikam hırsıyla savaşıyor, Kürt çocukların  her biri.
  
İntikam sözüyle yaşarken Kürt halkı, halkının acısını hissederek savaşan gerillalar tarih bilinciyle yaşadıkları için, yenilmezdirler.
Dağlardan, ovalara, vadilerden nehirlere, direniş kıvılcımının olduğu her yerde yaşam tohumlarının filizlendiğini görürsünüz. Ne yakarak, ne yıkarak ne de katlederek bitmez bu direniş öyküsü.

Katletmediler mi Geliyê Zilan, Helepçe, Licê ve Şengal de? Bu halk değil miydi, Agirî’de Şengal’de direnen?

Peki onca katliam, kimyasal silahlar bitirdi mi direnişle var olmuş Kürt halkını?

Kürt halkı acı yaşadıkça, zulmü gördükçe, katledildikçe yaşamaya, yaşadıkça intikam almaya söz verdi.

Kürt soykırımı üzerine inşa edilmiş TC devleti ve kendi yalanlarına kendisi inanmayan Erdoğan hükümeti varlığını Kürt halkının soykırımında görmeye devam ede dursun, faşist TC’nin tüm korkusu; gerillanın zafere yürürken ki iddasıdır.

Bu yüzden Mamreşo, Zendura, Aris Faris, Tepê Sor ve şimdi direniş mekanı Werxelê alanında insanlık suçu işliyor.
Türk ordusu adım atmaya dahi korktuğu Kürdistan dağlarında her an gerillanın nerden vuracağını bilmeden korkuyla

kıvranırken, umudunu sadece kimyasal silahlara bağlamış durumda. Kimyasallarla heybetli dağları devirmek istediler olmadı,

Kürdistanın heybetli, göklere uzanan dağlarını kimyasallarla eritmek istediler, olmadı. Yiğit savaşçıları onursuzsa katletmek istediler. Her bir direnişçinin ardından intikam yeminleri edildi ve işgalcilerin korkulu rüyası oldu gerillalar.

Siyanê şikeftinde yanan direniş kıvılcımı Mazlum, Kemal ve Sara’lardan ulaşmıştı uzay çağının gerillasına. Siyanê’den, Mamreşo, Zendura ve Werxelê’ye kadar tarihin unutmayacağı bu demler, Apo’cu ruh ve iradenin ulaştığı sonuçtur.

İşte Kürt halkına güç veren, varlığını koruyan tam da bu gerçek, yani Apo’cu ruhla şaha kalkan direniş gerçeğidir. Şimdiye kadar sistematik bir şekilde 163 kez kimyasal silah kullanıldı. Tabi dünya çıkar dünyası olmasaydı Türk devletinin tüm insalığa karşı işlediği savaş suçları cezasız kalmaz, bu saldırıların önü alınırdı.

Eğer ki Kürt halkı ve tüm insanlık, soykırım saldırılarının nereye varabileceği bilinciyle, Mehmet Tunç, Sêvê ve Pakizeler gibi direniş bayrağını omuzlamaz ise Halepçe’de, Dersim’de yaşananların bir benzeri tekrardan büyük acıları beraberinde getirebilir.

Sadece gerillanın fedai duruşu değil, Kürt halkının kararlı mücadelesinin ne kadar önemli olduğu bilinciyle harekete geçilmeli...