Çocuklarımızın özgürlüğünü istiyoruz

• Bir kardeşi PKK saflarında şehit düşen, abisi 29 yıldır cezaevinde olan Bedriye Arpa: “Yaşadığımız zulümlere rağmen yine de barış, kardeşlik diyoruz. Çocuklarımızın özgürlüğünü istiyoruz. Hiç kimsenin kan dökmesini istemiyoruz.” 

 

Kürt Halk Önderi Abdullah Öcalan'ın 27 Şubat çağrısı sonrası 11 Temmuz’da Barış ve Demokratik Toplum Grubu, silahlarını imha etti. PKK’nin silahlı mücadeleye başladığı yıllardan bugüne kadar mücadele içerisinde olan aileler de bu sürecin barışla sonuçlanmasını istiyor. Kardeşi Adil Gezici’yi 2007’de çatışmada kaybeden, diğer kardeşi Kenan Gezici ise 29 yıldır cezaevinde olan Bedriye Arpa, MA’ya konuşarak yaşadıkları tüm zulmü rağmen barış istediklerini belirtti. Başlayan yeni sürece dikkat çeken Arpa, Türk ve Kürt annelerinin birleşerek barış için mücadele etmesi gerektiğini vurguladı.

Devlet zorluk çıkarttı

Kardeşi Adil’in 2001’de PKK’ye katıldığını ve 2007’de Qers’in Dîgor ilçesinde şehit düştüğünü belirten Bedriye Arpa, “Kardeşim şehit düştüğünde Xîzan’daydık. Biz cenazeyi almaya gittik ama devlet çok zorluk çıkardı. Büyük abimizi gözaltına aldılar, kardeşini görmesine ve yıkamasına dahi izin vermediler. Annemiz de 1996’da köyde askerlere ait bombanın patlaması sonucu bir gözünü kaybetti. Daha sonra cenazemizi alarak defnettik” dedi. 

 

 

Evleri adeta karakol oldu

Evli ve çocukları olan abisi Kenan Gezici’nin ise 29 yıldır tutuklu olduğunu söyleyen Bedriye Arpa, “Devlet yıllarca abimin peşinden gitti, yakasını bırakmıyordu bir türlü. Tüm bu baskılara karşı Wan’dan Mersin’e benim evime geldiler. Bir yıl boyunca benim evimde kaldılar. Buna rağmen baskılar devam etti.” Abisinin daha sonra ailesiyle birlikte İstanbul’a gittiğini ve burada abisinin evine baskın yapıldığını ifade eden Bedriye Arpa şöyle devam etti: “İki çocuğu, abim ve eşi baskın yapıldığı an evdelerdi. Baskın sırasında küçük bebeği daha kırk günlüktü ve polislerin ayağının altında kaldı. Abimi gözaltına aldılar. Gözaltında tutulduğu 15 gün boyunca evleri adeta karakol oldu. Ailenin evden dışarı çıkmalarına hatta yemek almaları için bile izin vermediler. Çocukları açlıktan ağladı yine de odaya kilitleyip çıkarmadılar. Bu şekilde işkence ve zulüm gördüler.”  

El ele verelim 

Yaşadıkları tüm baskı ve zulme rağmen barış ve kardeşlik istediklerin belirten Bedriye Arpa, şöyle devam etti: “Tüm o yaşadıklarımızdan bugüne tam 29 yıl geçti. Biz tabi ki cezaevinden çıkmasını istiyoruz ve buna da inanıyoruz ki en yakın zamanda çıkacak. Sadece biz değil bütün tutsak ailelerinin bir an önce bunu yaşamasını ve yakınlarının çıkmasını istiyoruz. Biz bütün bu yapılan zulme ve baskıya rağmen yine de barış, kardeşlik diyoruz. Çocuklarımızın özgürlüğünü istiyoruz. Hiç kimsenin kan dökmesini istemiyoruz. Biz istiyoruz ki el ele verelim, birlik olalım, kardeş olalım, özgür olalım” dedi.

Anneler birleşerek barış istemeli

Devletin artık atması gerektiğini belirten Bedriye Arpa, son olarak şunları söyledi: “Öncelikle zindanların kapılarının açılması gerekiyor. Daha sonra ülke dışına gitmek zorunda kalanların dönmeleri gerekiyor. Bu süreçte kadınların omzuna da büyük bir sorumluluk düşüyor. Artık anneler ağlamsın ve bütün anneler ellerini birleştirip taşın altına koymalıdır. Hem Kürt hem de Türk anneleri bir araya gelip barış istemeli. En önemli şey de Önderliğimizin cezaevinden çıkmasıdır. Umut ediyoruz ki herkes bu sürecin sonunda mutlu olur ve bizim tek isteğimiz de budur.” WAN