Egît'in yolunda yürüdü

Dosya Haberleri —

Welat Zagros

Welat Zagros

  • "Arkadaşları gelince evde hep şenlik olurdu. O gün de öyle oldu. Dönüp bakınca, dağa gidecek bu gençler nasıl bu kadar neşeli olurlar, şaşırıyorum hâlâ. Hiçbir şey anlamamıştım. Meğer hepsi gidecekmiş..."

ERDAL BAZ/HAKKARİ

Colemêrg’in Çelê (Çukurca) ilçesinin sınır hattında Türk devletinin 15 Mayıs 2017 tarihinde yaptığı saldırıda HPG gerillaları Şeyhmus Avcıl (Mordem Mardin), Remzi Çakır (Xebat Botan) ve Welat Koyun (Welat Zagros) şehit düştü. Vasfiye Koyun'dan ve arkadaşı Hasan'dan Welat Koyun’un mücadelesini dinledik. İyi okumalar...

Neden Welat?
Welat’ın 1993 yılında Hakkari’de doğduğunu belirten anne Koyun, çocuklarına neden Welat ismi verdiklerini, “Bana kalsa daha farklı bir isim koyacaktım, ama eşim İzmir’de okurken gazetede şehit düşen bir gerillanın fotoğrafını görmüş. O gerillanın adı Welat’mış. Bundan çok etkilenmiş. ‘Bir oğlum olursa adını Welat koyacağım’ demiş. Biz de adını Welat koyduk” sözleri ile anlatıyor. 

Hiçbir şeyden 'Korkmaz'dı
Doğar doğmaz eşinin Welat’ın başucuna Mahsum Korkmaz’ın bir posterini koyduğunu ve, “Welat, Agit’e benzesin. Onu örnek alsın” dediğini ifade eden Koyun, “İnsan çocuklarının kulağına isimlerini söyler, ama eşim Agit’in adını söyledi. Welat, çok güzel bir çocuktu. Hep başarılı ve çevresinde de sevilen bir çocuk oldu. Okulda da çok başarılıydı. Arkadaş çevresinde her zaman sözü dinlenirdi. Ne derse o yapılırdı. Çok sosyal bir çocuktu. Hiçbir şeyden korkmazdı. Partiden asla kopmadı" diyor.

Hepsinin annesi oldum
Sadece çocuğunun değil mücadele yürüten tüm gençlerin annesi olduğunu söyleyen Vasfiye Koyun, "Lisede partiye gidip gelirdi. Örgütleyici biriydi. Yaşamın her alanında örgütlüydü. Evde otururken de, bizimle konuşurken de, arkadaşlarıyla gezerken de örgütlüydü. Onun bu kişiliğinden ötürü evimize girenin çıkanın haddi hesabı yoktu. Evimiz her zaman kalabalıktı. Her arkadaşı evimize rahatça girip çıkardı. Welat beni mahalledeki bütün çocukların annesi yapmıştı. Herkes bana ‘Vasfiye Anne’ derdi. Welat ile beraber herkesin annesi oldum” diye anlatıyor.

Babası öldüğü gün büyüdü
Eşi Lokman’ın 2011 yılında kalp krizi sonucu yaşamını yitirdiğini aktaran Vasfiye Koyun, “O günden sonra Welat ile ilişkimiz bambaşka bir hal almaya başladı. Ben nasıl evlendiğim gün büyüdüysem Welat da babasının öldüğü gün büyüdü. Evin büyüğüydü. Bütün sorumluluklarımız ona kalmıştı" diyor.  

Parti sevgisi her şeyden güçlüymüş
Babasının ölümünden bir yıl sonra, 2012 yılında Welat’ın üniversiteye gittiğini anlatan annesi Vasfiye Koyun, "Van’da sosyoloji okuyordu. O dönem partide aktif olduğunu biliyordum. Çocuklarıma bir şey olmasın da ne olursa olsun diyordum. Amcasının oğlu katılım yapmıştı. Welat’ı yanıma çektim. ‘Halimizi görüyorsun. Gitmek gibi bir lüksün yok’ dedim. O da güldü. Parti ne demek, orada ne yapılıyor, bilmiyordum. Bir insanın evini bırakıp gideceği kadar, daha doğrusu Welat’ın beni bırakıp gideceği kadar güçlü müydü bilmiyordum. Welat gidince öğrendim. Welat beni de, evi de, kardeşlerini de bırakıp gitti. Parti sevgisi onda her şeyden güçlüymüş” dedi.  

Gitmeden önce şenlik yaptılar
Welat’ın 2015 yılında okuduğu okulu bırakarak Kürt Özgürlük Mücadelesine katılmak için dağın yolunu seçtiğini belirten anne Koyun, “Welat gitmeye hazırlanıyormuş da ben hiç fark etmemişim. Gideceği günün akşamı arkadaşlarıyla eve gelmişlerdi. Sayılarını tam hatırlamıyorum. Üniversiteden de arkadaşları vardı. Arkadaşları gelince evde hep şenlik olurdu. O gün de öyle oldu. Hâlâ aklımda. Çok neşeliydiler. Dönüp bakınca, dağa gidecek bu gençler nasıl bu kadar neşeli olurlar, şaşırıyorum hâlâ. Hiçbir şey anlamamıştım. Meğer hepsi gidecekmiş. Sabah, 'kahvaltı edin' dedim. ‘Yok çarşıda yapacağız’ dediler. Welat'a, akşam yemek yapacağımı, erken gelmesini söyledim. ‘Tamam’ dedi, bir daha da gelmedi” diye vurguluyor.

Parti çizgisinden hiç kopmadı
Welat’ın doğduğu günden şehit olduğu güne kadar arkadaşlarından ve hayallerinden kopmadığını sözlerine ekleyen anne Vasfiye Koyun, sözlerine şöyle devam ediyor: “Ben bunu geç fark ettim. Ama o hep o çizgide yaşadı. Çocukluk arkadaşlarıyla beraber mücadele etti. Onlarla beraber katıldı. Onlarla beraber şehit düştü. Arkadaşlarından asla kopmadı. Bu bağ çok güçlü bir bağdı. Welat, 25 kişiyle beraber gitti. Mahalleden, üniversiteden, başka başka yerlerden arkadaşları vardı. Hepsinin adlarını, yüzlerini, gülüşlerini tek tek hatırlıyorum. Unutmak mümkün değil o çocukları.” 

Barış Annesi oldum

“Welat bugün yok, ama benim binlerce oğlum var” diyen Vasfiye Koyun, “Oğullarımın kanı toprağın her karışına akmış. Ben onların davasına, emeğine sırtımı çevirmem. Welat annesini bırakıp gitti, ama binlerce annesi oldu. Benim evimden gitti, ama binlerce evi oldu. Welat gittiğinde ben evde üç çocuğa bakan bir ev hanımıydım. Şimdi binlerce evladı olan bir anneyim. Bir şehit annesiyim. Barış Annesi oldum. Bir adım oldu. Bununla gurur duyuyorum. Oğlum, babasının onun başucuna fotoğrafını astığı Agit gibi komutan oldu. Welat’ımı gören insanlar çocuklarına Welat’ın adını koyuyor. Babası görseydi çok mutlu olur, gurur duyardı. Ben oğlumla gurur duyuyorum" diyor.

Yoldaşlığa müthiş anlam biçiyordu

Welat Koyun’un hem mücadele arkadaşı hem de mahalle arkadaşı Hasan, “Şehit Welat’ın bitmek tükenmek bilmeyen bir enerjisi vardı. Bu enerji hepimize tesir ediyordu. Coşkusu çok büyüktü. Sürekli örgütlemeyi esas alıyordu. Onu tanıdığım günden gittiği güne kadar bir saniye durduğunu, moralsiz olduğunu, yorulduğunu görmedim. Çevresi hep kalabalıktı. Arkadaşlığa, yoldaşlığa müthiş bir anlam biçiyordu. Bir kere konuştuğu kişiyi kaybetmek istemiyordu. Çocukluk arkadaşlarından asla kopmadı. Çocukluğunu mücadelesinde örgütledi, bizi de böyle örgütledi. Çocukluk arkadaşlığımız mücadele arkadaşlığına dönüştü” diye anlatıyor. 

Dağın yolunu beraber tuttular
“Bir yerde Şehit Welat’tan bahsediliyorsa mutlaka Şehit Beydullah’tan da söz edilmeli” diyen Hasan, “Welat ve Beydullah yapışık ikiz gibiydiler. ‘Biz birbirimizin ruh aynasıyız’ derlerdi. Gerçekten de öyleydiler. Hiç ayrılmadılar. Arkadaşlıklarına birçok arkadaş dahil ettiler. Çocuklukları beraber geçti. Çalışmalara beraber katıldılar. Beraber üniversiteye gittiler. Oradan daha çok kişiye ulaştılar. Dağın yolunu da beraber tuttular. Onları sadece ölüm ayırdı. Welat Hakkari’de, Beydullah asrın direnişi olan Mamreşo’da zehirli gazlarla şehit oldu" diyor.

Yüzlerce ardılı var
Welat’ın şehadetinin Colemêrg’de onlarca genci etkilediğini ifade eden Hasan, sözlerine şöyle tamamlıyor: “Welat yaşıyorken onlarca genci örgütledi, mücadeleye kattı. Şehadet haberi geldiğinde de onlarca genç mücadeleye katıldı, onun ismini aldı. Welat ölse bile adını yaşatan yüzlerce ardılı var.”

 
Kopmayan yoldaşlık 

Şehit Ubeyd ve şehit Welat, birbirini çok iyi tanıyan mahalle arkadaşıydılar. Partiyi beraber tanıyıp, çalışmalara beraber katıldılar. Yoksul ve yurtsever bir ailenin çocuğu olarak dünyaya gelen Ubeyd, yaşamının her anını mücadele ile doldurdu. Sürekli “Ben ve Welat ruh ikiziyiz, bir gölge gibiyiz. Nereye giderse orada ben, ben nereye gidersem oda orada olur” diyen Ubeyd, üniversitede Serhat alanında çalışmaya yürüttükten sonra Welat da peşine düşüp Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi’nde Sosyoloji Bölümü'nü okumaya gitti. Üniversite Welat için aslında bir bahaneydi. Onun tek isteği Ubeyd’den kopmamaktı. Van’da Ubeyd ile bir araya gelip çalışmalarına büyük bir özveri ve emekle devam ettiler. 
Daha sonra orada Yüzüncü Yıl Üniversitesi'nde Sosyoloji okuyan Yekta ile tanıştılar. Yekta Amedli bir üniversite öğrencisiydi. Welat ve Ubeyd’in yoldaşlığından etkilenip aralarına katıldı. Katılım yaptığı güne kadar hiç kopmadılar.

Mahsum Agiri
Mahsum Agiri’de Colemêrg’den üniversite için gelmiş bir gençti. Çok sessiz, sakin, ama karalı bir yapısı vardı. 2012 sürecinde CODER adında Hakkari’deki üniversite öğrencilerinin örgütleneceği derneğin kuruluşunda yer aldı. Üniversite çalışmalarındayken Welat ve Ubeyd ile tanıştı. 
Daha sonra üniversiteyi bırakıp Welat ve Ubeyd ile Serhat alanında çalışmaya gitti. Bir süre sonra Ubeyd, Welat, Mahsum ve Yekta yönünü dağlara verdi. 
Mahsum, 2016 yılında Colemêrg’de şehit düştü. Beydullah (Ubeyd) Kaya (Agir Arnos), 2021 yazında Mamreşo’daki tarihi direnişte şehitler kervanına katıldı. 

Video Link:

https://vimeo.com/644402902

 

paylaş

   

Yeni Özgür Politika

© Copyright 2024 Yeni Özgür Politika | Tüm Hakları Saklıdır.