Hesekê direnişinin fedaisi Cemal Xûrxûri

Forum Haberleri —

 Cemal Xûrxûri

Cemal Xûrxûri

  • Kobanê çağımızın Stalingrad’ı olduysa, "No Pasaran" sloganı bir kez de Kürtçe haykırıldıysa bu, ölümü gözlerinde küçülten nice Cemaller sayesinde oldu. 

Hêvi DEVRİM

DAİŞ, 20 Ocak’ta Hesekê’nin Xiweran Mahallesi’nde bulunan Sina Hapishanesi’ne bir saldırı başlattı. Bu öyle basit bir saldırı değildi. 6 ay boyunca hazırlığı yapılmıştı. Çeteler, Irak’tan, Grê Spi, Serêkaniyê’den gelip aylar öncesinden hapishanenin olduğu bölgeye yerleşmişti. 200 çete, bomba yüklü araçlar eşliğinde çeşitli silahlarla saldırdı. Hapishanedeki DAİŞ’liler de hazırlık yapmış, işaret fişeğini bekliyorlardı. Amaç 5000’e yakın DAİŞ’linin olduğu hapishaneyi boşaltmak ve Hesekê’yi ele geçirmekti.

Bu saldırının arkasında, dün de bugün de DAİŞ’in doğrudan mühimmat-ikmal-lojistik de dahil her anlamda destekçisi olan işgalci faşist Türk devleti vardı. Kuzey-Doğu Suriye Özerk Yönetimi’nin nefessiz kalıp kendisine mahkum olmasını, 2011 öncesi statükoyu kabul edip teslim olmasını isteyen Suriye rejimi de bu saldırı karşısında ellerini ovuşturanlardandı. DAİŞ, Hesekê’de saldırırken, Türkiye de Ayn İsa ve Til Temir’de saldırdı. Adeta QSD’nin iki cephede savaşması isteniyor, Hesekê’deki DAİŞ çetelerine fiili destek veriliyordu. Bu da yetmedi; Türkiye, Til Temir’den Hesekê’ye takviye için giden Til Temir Askeri Meclisi’nin aracını SİHA ile vurdu. Bu, onun safını çok net gösteriyordu. DAİŞ’in saldırısı öncesi Hulusi Akar generalleriyle beraber sınır bölgesini teftiş etti ve DAİŞ’le koordineli muhtemel işgal planlarını tartıştı. Hapishane baskını başarılı olur ve DAİŞ Hesekê’nin arkasına doğru sarkarsa, neler yapacaklardı? Bu durumda Türk devleti, DAİŞ’e koridor oluşturmak için Til Temir’de çeteleriyle yığınak yapmış, bekliyordu. Ama QSD’nin güçlü direnişiyle hevesi kursağında kaldı.

Nedense DAİŞ, saldırı tarihi olarak sömürgeci faşist Türk devletinin 2018’de Efrîn’i işgal saldırısını başlattığı günü seçmişti. Ortadoğu’da mesaj, aynı zamanda semboller, ritüeller üzerinden verilir. Bu anlamda Hesekê saldırısı, DAİŞ’in Türkiye ile ilişkisindeki tarihsel sürekliliğin de bir ifadesidir adeta.  

Tarihsel süreklilik demişken, bu sadece "karanlık dünya" cephesinden geçerli değildir. Bir de bölge halklarına kan, vahşet ve açlıktan başka bir şey sunmayan bu tarihsel süreklilik ilişkisini direnişleriyle parçalayanlar var. Direniş cephesi de tarihsel süreklilik ilişkisini oluşturur. Bu anlamda, Hesekê’nin, halkların özgür ve eşit birlikteliğini inşayı hedefleyen Rojava Devrimi cephesinden de bir karşılığı var. Örneğin Kobanê’de olduğu gibi Hesekê’de de sömürgeci faşist Türk devletinin hevesini kursağında bırakmak gibi. 26 Ocak 2014, "ha düştü ha düşecek" denilen Kobanê’nin çetelerden özgürleştirildiği tarihti. 26 Ocak 2022 ise, henüz bölgede arama tarama faaliyetleri devam etse ve ufak çaplı kimi çatışmalar yaşansa da Hesekê saldırısının boşa çıkarıldığı ve cezaevindeki DAİŞ’lilerin teslim alındığı, dışarıdan saldıran çetelerin temizlendiği tarih oldu. Hapishane baskını deyip geçmeyelim. DAİŞ’in ilk büyük çıkışı, bir saldırı ile hapishanedekileri kurtarıp Musul’u ele geçirmesiyle olmuştu. İşte bu tarz bir saldırı, QSD savaşçıları tarafından 26 Ocak’ta yenilgiye uğratıldı.

Kobanê'den Hesekê'ye bir köprü: Cemal Xûrxûri  

 

Hesekê’yi Kobanê’ye bağlayan sadece 26 Ocak tarihi de değil. Bir de bu saldırıda ölümsüzleşen Kobanêli Cemal Xurxuri (Cemal Oso) var.  Kobanê’yi ölümüne savunan Cemal Xûrxûri, Hesekê’de hapishane saldırısında şehit düştü. Onun hikayesi Rojava Devrimi’nin hikayesidir aynı zamanda. Ve yine onun şahsında bir kez daha açığa çıkan Rojava Devrimi’nin gücüdür.

2014 Eylül ayı sonu DAİŞ artık Kobanê’nin birçok köyünü almış ve Kobanê şehir sınırlarına dayanmıştı. Henüz düşman Kobanê'ye girmemişti fakat cansiperane direnişe rağmen silah üstünlüğü ve Kobanê'nin kuşatılmışlığı göz önünde bulundurulduğunda, DAİŞ’in girmesi muhtemeldi. Diğer yandan YPG Komutanlığı, Eylül sonu salt cephe hattı oluşturarak direnmeyle yetinmemek gerektiği konusunda kararlıydı. DAİŞ’le Kürt halkının hiç de yabancısı olmadığı gerilla tarzıyla savaşılacaktı.

Tam bu süreçte, hem şehir savaşı için hazırlıklar devam eder hem de gerilla taktiğiyle düşmanı arkadan vurmak için gruplar çıkarılır. İşte bu taktiğin uygulayıcısı olan ilk öncü kolun, üç kişilik eylem timinin içindedir heval Cemal. Sabotaj yoğunluklu olmak üzere arkadan, düşmanın ele geçirdiği topraklardan düşmana vurulacaktır. Onların önünde iş koyacakları, Kobanê’den Fırat'a kadar, Türkiye sınırı boyunca uzanan upuzun bir hat vardır. Heval Cemal'in köyü olan Xûrxûri, bu hattadır. Buraları avucunun içi gibi bilir. Heval Cemal, bu öncü kolda yer alabilecekler arasında hem bölgeyi tanıyor olması, hem de sakınmasızlığı, güçlü iradesiyle ilk akla gelenlerden birisi olur.

Çoğunlukla sabotaj olmak üzere vur-kaç eylemleri yapacak grup içinde yer almak, düşmanın içine sızmak öyle kolay değildi. Bölgeyi tanıyanların kimisinin çocuğu, ailesi vardı, kimisinin eğer ölürse yaşlı ana babasına bakacak kimsesi yoktu... Heval Cemal'in de çocukları vardı. En büyüğü 16-17 yaşlarında 8 çocuk... Kolay değildi yani. Ama onda toprağına, yurduna, devrime bağlılık, özgür topraklarda yaşama isteği öylesine büyüktü ki hiçbir şey engel değildi. Gidecekti, hem de belki de mezarı bile olmayacak bir yola hiç sakınmasızca revan olacaktı. Cephe hattından ayrılıp 500 metre düşman topraklarına girmişken bile fark edilsen ve çatışmaya girsen, şehit düşsen cenazeni bile kimse alamaz. Yaralansan, arkadaşlarına sesini duyuramazsın, duyursan bile gelip seni kurtarmaları çok zordur.  İşte böyle bir bilinmezliğe doğru gider heval Cemal ve yoldaşları...

Hesekê şehitleri...

Kobanê savaşında yer alan herkes ölümüne savaşır kuşkusuz. Ancak düşmanın içine gitmek, düşmana arkadan vurmak zor iştir. Yanı başında yoldaşlarının sesini duymamak ve bir anlık bir dikkatsizlik, ne bileyim şanssızlık sonucu DAİŞ'in eline düşmek veya ölümle yoldaşlarından uzakta kucaklaşmak, mezarsız olmak... Ve DAİŞ o dönem için hala önüne geleni yıkıp geçen bir güçtür, Kobanê'ye kadar bazı kentler, daha DAİŞ gelmezden önce, kendisine değil efsanesine (Musul böyle değil midir? Şengal peşmerge tarafından hiç silah çatmadan soykırıma açılmadı mı?) teslim edilmiştir. Hem teknik-silah gücü hem de asker sayısı olarak hafife alınacak bir düşman değildir.

İşte böyle bir zamanda Kobanê çağımızın Stalingrad’ı olduysa, "No Pasaran" sloganı DAİŞ ve onu besleyip bölgeye salan emperyalistler, başta sömürgeci-faşist Türkiye olmak üzere bölgesel gerici güçler karşısında bir kez de Kürtçe haykırıldıysa bu, ölümü gözlerinde küçülten nice Cemaller sayesinde oldu. Düşmanın içlerine doğru gidip oradan vurmak, ne olursa olsun bu düşmanı yenmeye kilitlenmiş bir gücün göze alabileceği bir şeydi. Cephe hattının arkasına geçip DAİŞ'i kendi sahasında vurmak, en başta, düşmanı (yenilmezlik mitini yerle bir edip) psikolojik olarak kırmayı  sağlayacaktı. Düşünsenize Musul'dan Reqa'ya kadar dolu dizgin ilerlemiş, her gittiği yeri işgal etmiş, biat ettirmiş bir düşman bu. Ve bu düşmanı, Türkiye sınır hattı boyunca sabotaj eylemleriyle, pusu ile sürekli vurmak nasıl bir etki yaratır? Bunun DAİŞ'in ilerlemesini durdurmaya çalışan savaşçıların üzerindeki moral etkisini saymıyorum bile. DAİŞ tüm gücüyle Kobanê’ye odaklanmışken, iç hatlarında yiyeceği darbeler sonucu neye uğradığını şaşıracak, kendi cephe gerisini de düşünmek, oraya güç aktarmak zorunda kalacaktı. Bu anlamda Heval Cemal'in içinde olduğu grubun çıkarttığı eylemlerin etkisi, sonuçlarından misliyle büyüktü. Özcesi DAİŞ çetelerini sürekli önünde mayın olup olmadığı, pusuya düşüp düşmedikleri konusunda düşündürecek bir gerilla tarzını hayata geçirir Heval Cemalin içinde olduğu grup.

Eylem yapıp köylerde saklanmayı düşünürler. Sonra grup şunun farkına varır. Sınır hattı boyunca, tampon bölgede Kobanêliler köylerine yakın bir şekilde ailecek beklemektedirler. Grup, gece eylem yapıp gündüz tampon bölgedeki halkın içine karışır. Böylece hem dinlenir hem de lojistik ihtiyaçlarını karşılamış olarak geceye hazırlanır. Gece silahlı gündüz külahlı, 20 günden fazla bu şekilde birçok eylem yapar, düşmana kayıp verdirir.

Birgün tampon bölgede, Kobanê'ye yakın bir noktada halk toplanmış, çatışmaları takip etmeye çalışıyor. Heval Cemal'in grubu ise fırsattan istifade, kalabalığa karışmış vaziyette düşmanın hareketini gözler, keşif yapar. Tam bu sırada bir yabancı televizyon kanalının muhabiri Heval Cemal’e mikrofonu uzatır. Heval Cemal de Kobanê’yi terketmek zorunda kalan halktan biriymiş gibi konuşur. Ama sözleri onun gerçekliğidir: "Ben bir babayım, sonuna kadar direneceğiz, topraklarımızı bırakmayacağız, savunacağız. Onurumuz için direneceğiz" der ve gözyaşlarına hakim olamaz.

Dediği gibi de yapar, sonuna kadar savaşır ve Kobanê’nin çetelerden temizlendiğini görür. Onun akranlarının birçoğu Kobanê savaşı sonrası evini barkını yeniden düzenlerken o, evine, köyüne dönmez. Artık tüm Kürdistan onun evidir. O, Kürt halkının özgürlüğü için bir sıra neferi olarak kendisini her anlamda donatmaya ant içmiştir.

 

Cemal Xûrxûrî

Ben onunla Kobanê Direnişi sürecinde hiç karşılaşmadım. Ama onun hikayesini, onunla aynı grupta yer alan arkadaşından öğrendim, sarsıldım. Kaç çocuğuna rağmen özgürlük gerillası olmayı tercih etmişti. Heval Cemal ile Kobanê zaferinden bir buçuk yıl sonra yani 2016 sonbaharında, Kobanê’ye ailesini ziyarete geldiğinde tanıştım. İlk öncü gerilla kolu olarak Kobanê savaşı sırasında neler yaptıklarını, neler yaşadıklarını tüm doğallığı ve nüktedanlığıyla bir de ondan dinledim. Ailesi, onun gelişini kutlamak için koyun kesmiş, yemek vermişti Xûrxûrî’de. Onlarla da bu vesileyle tanıştım. Heval Cemal, ailesinin yanında bir hafta bile kalmadan Kobanê’den ayrıldı. Görevlendirilmesi Grê Spi-Serêkaniyê sınır hattındaki bir bölgeye olmuştu. En son 2017’de Serêkaniyê’de görüşmüştük. Sonra hiç karşılaşmadık. Ta ki 27 Ocak’ta QSD’nin onun da içinde olduğu bir grup savaşçının şehit düştüğüne dair yaptığı açıklamaya kadar.

Hesekê saldırısının ilk günlerinde hem sosyal medya üzerinden yayılan haberlerden hem de çatışma bölgesinde yer alan arkadaşların anlatımlarından Sina Hapishanesi’nde sorumlu düzeyde olan Cemal Kobanê isimli bir arkadaşın da katledildiğini öğrenmiştim. Ama o Cemal arkadaşın Xûrxûrîli Cemal olduğunu bilmiyordum.

Rojava Devrimi bunca kuşatılmışlığa; DAİŞ’e, sömürgeci faşist Türk devletinin işgal saldırılarına rağmen ayaktaysa, bu nice Cemallerin alınteri, kanı canı sayesindedir. Daha nice Cemallerin can vermesini engelleyecek olan ise dünya halklarının Rojava Devrimi ile enternasyonalist dayanışmasıdır. Türkiye halklarının, kendisini açlık ve sefalete, baskı ve teröre maruz bırakan, içeride ve dışarıda Kürt savaşıyla ayakta kalan faşizmi yıkma mücadelesini yükseltecek olmasıdır.

Yanı başımızdaki devrime soluk olmak için kendi devrimimize yürümek için de faşizme karşı savaşacağız...

paylaş

   

Yeni Özgür Politika

© Copyright 2024 Yeni Özgür Politika | Tüm Hakları Saklıdır.