Tek dilekleri Serêkaniyê’ye dönmek

• Hesekê’nin 12 km batısındaki Waşûkanî Kampı’nda kalan göçmen kadınlar yeni yılı buruk karşılıyor. Kadınlar Türk devletinin işgal ettiği Serêkaniyê’den çıkmasını ve evlerine dönmeyi umut ediyor.

Hesekê’nin 12 km batısındaki Waşûkanî Kampı’nda kalan göçmen kadınlar yeni yılı buruk karşılıyor. Kadınlar Türk devletinin işgal ettiği Serêkaniyê’den çıkmasını ve evlerine dönmeyi umut ediyor.

Küçük çadırının önünde bulaşık yıkayan 29 yaşındaki Fatme Mihemed, ailesiyle birlikte 4 yıl önce Serêkaniyê’nin Menacîr köyünden göç etmek zorunda kalmış.

Kampta kalan binlerce göçmen gibi Fatme Mihemed de uluslararası örgütlerin destek vermemesi ve Özerk Yönetim’in üzerindeki ambargodan dolayı büyük zorluklar yaşıyor.

ANHA’ya konuşan Fatme Mihemed, “Barışın sağlanmasını umut ediyorum. Köyüme, evime evine dönmeyi diliyorum” diyor.

Fatme’nin hemen birkaç metre ötesinde Riye El Berho’nun (29) yanına gidiyoruz bu defa. Riye El Berho ve komşusu Serêkaniyê’nin işgalden önceki günlerinden bahsediyorlar uzun uzun.

Artık yeni yılı kutlamıyoruz

Türk devletinin işgalinden önce Serêkaniyê’nin Medbe köyünde ailesiyle yeni yılı kutladıklarını belirten Riye El Berho, “İşgal ve göçten dolayı artık bu günü kutlamıyoruz. Çünkü kamplardaki durum çok zor. Tek umudumuz işgalcilerin çıkmasından sonra evlerimize geri dönmek” ifadelerini kullandı.

Çadırının yanında su bidonlarını dolduran Îman Beqare’nin (34) 2023’ten beklentilerini soruyoruz bu defa.

 “Göçten sonra kutlamanın bir anlamı kalmadı” diyen Îman Beqare, Türk devletinin hayatlarını alt üst ettiğini, 4 yıl önce aile ve akrabalarıyla yeni yılı kutladıklarını fakat şu anda sadece 7 çocuğuyla kış soğuğunda zorluklar yaşadığını söylüyor.

Fatme ve Riye gibi Îman Beqare’nin de yeni yıldaki tek umut ailesiyle birlikte Serêkaniyê’ye dönmek, sevdikleriyle eskisi gibi barış ve güvenlik içinde yaşamak. HESEKÊ