Bir gerillayı doğru okumak

Selimferat@web.de

Nuda Tolhildan bir YJA Star gerillası.

AKP’nin Führer’ine biat eden müdavim azmettirici Soylu tarafından Diyarbekir HDP Binası önünde nöbete zorlanan ailesine hitap etti.

İtinayla okuduğum bu Nutuk’u sosyal yaşama tercüme etmek istedim:

Anneyseniz, kardeş ve babaysanız,

Eğer bir kalabalıktaysanız…

Kızım gerilladır deyin,

Gurur duyun.

Zorbalığa boyun eğerek ağlayan bir annenin, kızının öfkesinden öğrenmesi için zaman hiç geç olmayacak.

Diyarbekir HDP Binası önünde sahneye konan bir özel savaş hikayesidir ve ailemin bu oyunda rol alması, yüreğimde fırtınalar kopardı.

Anladığım şu:

Ailemi, daha sonra pişmanlık duyacakları bir oyunun içine çektiler.

Ağladığında annem, ona bu rolü veren o siyaset çarkına duyduğu nefretten dolayı göz yaşları döktüğünü hissettim.

Ben Ceylan Tekin.

Seçtiğim adım Nuda (Yeniliğin müjdecisi);

Soyadım Tolhildan (İntikam) oldu.

İkisi de tesadüf değil.

Kendi irademle yürüyorum.

Daha önceleri çocuktum, şimdi ayakları yere basan kızınız.

Bir sistemden kopmanın zor olduğunu biliyorum.

Özgürlük mücadeleleri gönüllülerin bileşkesidir.

Bunu anlamak için, o yaşamın içinde olmalısın.

Sistemin hala tutsağı olmaya zorlananlardan, özgürlük için yolda olan ben ve benim gibilerini duymalarını umuyorum.

"Her mutsuz ailenin kendine göre bir mutsuzluğu vardır“;

Sizi mutsuz görmemeyi diliyorum…

"Mutlu aileler birbirlerine benzerler." (Tolstoy).

Siz de gerilla bir kızınız olduğu için mutlu olmalısınız.

Sizi kışkırtan, sizi radyolarda ağlayacağınız ana kadar insan yerine koyan sistemi tanımadığınız için, üzgünüm.

Mücadele bir irade işidir.

Bunu anlamak için uzun bir tecrübe gerekli.

Şimdilik iki ayrı dünyada yaşıyoruz.

Kopukluk da bundan.

Yaşamın biri, deyim yerindeyse, sistemin işgalindeki topraklarda yaşamak mecburiyetinde bırakılanların yaşadıkları uydu.

Diğeri ise bu dağlara geldikten sonra geri dönüşü olmayan ve kazanmaktan başka amacı olmayan, sistemden tamamen kopuk yaşamın olduğu başka bir uydu.

İkisi arasında zindi bir iletişim var.

Bu iki uydu birbirinden çok uzaklardaydı.

Şimdi birbirimize çok yakınız.

Ben sizin ağlayan sesinizi duyabiliyorum.

Siz benim öfkemi ve yakanıza yapışan ellerimi hissedebiliyorsunuz.

Biz, size layık olmayan o yaşamı azmettirenleri tanıyoruz.

Siz de bize layık bir duruş sergilemeyi öğrenin.

Siz, "düşman tarafından kandırılmış olsa(nız) bile… bizim ailelerimiz ve bizim için değerli(siniz), …bunları bilme(niz) gerekiyor."

Çocuklarınızı sevin!