Diz artroskopisi I

• Diz eklemi büyük ve kompleks bir eklemdir. Açma, kapama ve az miktarda döndürme hareketleri yapılmasını sağlar. Diz kapağı, eklem kapsülü, bağlar (yan bağlar, çapraz bağlar) ile dış ve iç menisküs dengeyi sağlar. Bu eklem şiddetli yüklenmelere maruz kaldığı için hasar görme riski yüksektir.

Şikayetler ve yapılan muayeneler diz ekleminde bir hastalığa işaret ettiğinde tespit ve tedavi için, eklem içi endoskopi (artroskopi) yapılmalıdır. Bir rahatsızlık söz konusu olduğunda, gereken cerrahi müdahale genelde artroskopi kapsamında derhal uygulanabilir. Müdahalenin ardından hareketi engelleyecek bandaj veya yaradaki sıvının akıtılması için ince bir hortum takılması öngörülebilir. 

Doktorun tecrübesine ve son derece özenli davranmasına rağmen, tahmin edilemeyen bazı durumlarda beklenmeyen bulgular veya teknik sorunlar nedeniyle öngörülen yöntemin ek yöntemlerle genişletilmesi, değiştirilmesi veya artroskopinin açık diz ameliyatı şeklinde sürdürülmesi gerekebilir. Bazı durumlarda ilaçlarla konservatif tedavi, açık ameliyat, eklemin korunması veya hareketinin engellenmesi ve/veya fizyoterapi gibi alternatif yöntemler de kullanılmaktadır. 

Operasyon sırasında ve sonrasında, tedavi sonucu çekilen röntgenlerle kontrol edilebilir. 

Ameliyat aletleri eklem ve kıkırdak yüzeyinde veya başka yapılarda küçük yaralanmalara neden olabilir. Ancak büyük çaplı ve derin hasarlar meydana geldiğinde, artroz oluşumu (kireçlenme) tetiklenebilir veya hızlanabilir.

Yakında olması nedeniyle nadir de olsa sinir hasarı meydana gelebilir. Sinirlerden birinin hasar görmesi halinde çok nadiren kalıcı da olabilen, farklı boyutlarda geçici duyu bozuklukları, sinir ağrıları ve felç meydana gelebilir. Özellikle kas hareketlerini kontrol eden sinirler etkilenir, ayak felci, diz altının ve ayağın felci veya diğer hareket bozuklukları önemli rahatsızlıklar meydana gelebilir.

Bazen eklemde sıvı birikimi oluşur; kanama ve şişlik de meydana gelebilir. Kan pıhtısı oluşması tehlikesi de mevcuttur. Yağ ve/veya kemik iliği dokuları kana karışabilir, akciğere taşınarak tehlikeli dolaşım bozukluklarına (ör. akciğer embolisi) veya kalıcı organ hasarlarına ve hatta kalp krizine neden olabilir. Bu durumda derhal yoğun tıbbi bakım gerekir.