İkinci Paris Katliamı 

• Yaşadığımız şey Fransız devleti için egemenliğin, Fransız toplumu için ise insan olmanın test edildiği bir süreçtir. Eğer bu süreç burada başarı ile tamamlanamazsa; bütün Avrupa Erdoğan Rejiminin cinayetlere varan açık operasyon alanına dönüşür.

Öyle zamanlar olur ki; eliniz bilgisayarın tuşlarına gitmez. İçinizde derin bir öfke birikir, sokağa çıkmak, konuşmak değil, haykırmak istersiniz; artık kelimeler kifayetsiz kalmıştır. 
 
Dünyanın her yerinde Kürtlerin yine yürekleri dağlandı; yine Paris, yine üç şehit! 
Aslında birkaç gün önce bizzat Erdoğan tarafından açıklanan “asgari ücreti” yazmaya başlamıştım, yazı neredeyse bitmişti, ama şimdi hepimiz yitirdiğimiz üç yoldaşımızın acısını bütün benliğimizle yüreğimizde yaşarken, asgari ücreti yazmak içime sinmedi. 
 
Hayat Kürtleri neredeyse yüz yıldır hep acılarla test ediyor; bunları tek tek sıralamak istesek, eminim sayfalar dolusu yazmamız gerekir.  
Bazı şehirler ve o şehirlerde kimi mekanlar vardır; bu şehirler ve mekanların insanların ve toplumların tarihinde özel bir önemi vardır. Paris ve Paris’te Ahmet Kaya Kültür Merkezi Kürtler için bundan sonra hiç unutmayacakları mekanlardan birine dönüşmüştür. 
 
Paris denilince başka halklardan insanların aklına; Eyfel kulesi, Şanzelize, Gar de Nord, Bastil, dünyaca ünlü müzeler, şarap ve belki espresso geliyordur. 
 
Fakat neredeyse bütün Kürtlerin aklına; Sakine Cansız, Fidan Doğan ve Leyla Şaylemez geliyordu. Birkaç gün önce onlara Evin Goyi (Emine Kara), Mir Perwer ve Abdurrahman Kızıl da eklendi. 
 
Paris bizim için artık hüznün ve öfkenin şehridir!  
 
Kimse Kürtleri elleri kolları bağlı katledilmeyi bekleyen bir halk olarak düşünmemelidir. Bu halk kadınıyla, erkeğiyle, genciyle, yaşlısıyla özgürlüğüne sonuna kadar bağlı onurlu bir halktır.  
 
Kimse döktüğü Kürt kanının yanına kalacağını düşünmemelidir; Ortadoğu’nun en mazlum ama bir o kadar da direngen halkı olan Kürtlerin ahı yerde kalmaz.  
 
Her zamanki gibi karşımızda bir meczup var; belli ki özellikle seçilmiş. İstiyorlar ki sıradan ırkçı bir saldırı olarak kayıtlara geçsin; fakat gerçek hiç de öyle değil. Zanlı bizzat Kürtleri özellikle hedef aldığını itiraf etmiştir.  
 
Ayrıca itiraf etmese ne olur; neredeyse bütün esnafın yabancı olduğu bir muhitte saldırgan sadece Kürtlerin derneğini ve iş yerlerini hedef almıştır. Bunun bir adım sonrası yönlendirmedir. 
 
Böyle bir insanın tek başına bu kadar kapsamlı bir saldırı planlaması; Kürtlerin derneğini ve iş yerlerini tek başına tespit etmesi ve oralara yönelik alçakça bir saldırı düzenlemesi bırakın akli dengesi bozuk bir insanı, sağlıklı bir insanın bile tek başına yapabileceği bir şey değildir. 
 
Çok ilginçtir; Sakine Cansız ve arkadaşlarını şehit eden katil de daha mahkemeye bile çıkamadan kaldığı cezaevinde ölmüştü. Şimdi ise hunharca insan öldürebilen bir deli ile karşı karşıya olduğumuza inanmamızı istiyorlar.  
 
Kürtler adalet istiyor!
 
Fransız yargısı yıllar önce yaptığını tekrar etmemeli ve olayın üzerine gitmelidir. Fransa bir kez daha sudan sebeplerle davayı kapatırsa kimse bir daha Fransa’yı ciddiye almaz. Fransa birçok yabancı devletin cinayetlere varan operasyonlar yaptığı bir ülkeye dönüşür. Fakat medyaya düşen haberler göz altı kararının kaldırıldığı yönünde; bu durum Fransız adaletini muazzam zayıf bir noktaya çeker; Fransız adaleti bu yanlıştan bir an önce dönmelidir. 
 
Kürt kamuoyu kararlılığını ortaya koymuştur; gerçek ortaya çıkarılıncaya kadar işin peşini bırakmayacaktır. Bu olay yıllar önce üç Kürt Kadınının öldürüldüğü faali herkesin malumu cinayetleri de yeniden güncellemiştir. 
 
Hepimizin ortak beklentisi bu dosyanın yeniden açılması ve gerçek faillerin cezalandırılmasıdır. Bu noktada çok güçlü bir Kürt iradesi ortaya çıkmıştır. Fransa bu beklentiyi ve bu noktada ortaya çıkan iradeyi ciddiye almalıdır. 
 
Yaşadığımız şey Fransız devleti için egemenliğin, Fransız toplumu için ise insan olmanın test edildiği bir süreçtir. Eğer bu süreç burada başarı ile tamamlanamazsa; bütün Avrupa Erdoğan Rejiminin cinayetlere varan açık operasyon alanına dönüşür.