Mavi otobüste harbiyeli mavi ringte gerilla var

• “Mavi Ring” tutsakları nereye gittiklerini biliyor. Hazırlar. Susuz ve havasız demir kafeste “direniş ruhu” ayakta. Devlet onlara karşı, onlar devlete karşı. Tereddüt yok.

Geçtiğimiz gün bir klip izledim, bir de çok önce okuduğum bir kitaptan yapılan filmi hatırladım. 
İkisi de “Mavi”. 

Birincisinin klip adı “Mavi Otobüs”, ikincisinin kitap başlığı “Mavi Ring”… 
Mavi Ring’le başlayalım.  
Yazarı Fuat Kav.  

Yazdığı kitap bir zindandan bir başka zindana sürgün edilen ölüm orucundaki mahpusların yaşadıklarını anlatıyor. Fuat Kav o Mavi Ring’tedir. Her PKK’li gibi, bir rastlantıyla yaşadığı için  şehit olanların karşısında kendi ismini “gizliyor.” Havasızlık ve susuzluk içinde kıvrananların arasında hala yaşıyor olmak, Fuat Kav’a “övüneceği” bir yaşantı olarak görünmüyor. Ve Kav anlatıyor: Bir demir kafeste, o kafesin de kafeslere ayrıldığı Mavi Ring’te elleri kelepçeli insanlar destan yazıyor. Nefes alma mücadelesidir yaptıkları.  
Ve Mavi Otobüs… 

Tanıklar Hava Harp Okulu öğrencileri. Mavi Otobüs’e bindirilmişler. 15 Temmuz günü Boğaz Köprüsüne götürülmüşler. Mavi Otobüs bir anda toplanan güruhun arasında kalmış. Camlar taşlarla kırılıyor. Yirmili yaşlardaki çocuklar şaşkın. Birisi sırtından vuruluyor. Gencecik bu Harbiyeli “vatanı savunmak için” eğitilmiş. Ama “vatanı savunmak için” değil de, “iç düşmanı” tepelemek için eğitilen polisler tarafından işkenceye uğruyor. Boğaz köprüsünde devre arkadaşlarının boğazı kesiliyor. “Mavi Otobüs”tekilerin ellerinde “silah” var. Hepsi silahlarını koltukların altına saklıyor. Onlar saklayınca dışarıdakiler Mavi Otobüs’ü tarıyor. 

Derken “Mavi Ring”te tesadüfen yaşayan Fuat Kav, yine tesadüfen Avrupa’ya geliyor. Ve “Mavi Otobüs”te vurulan Harbiyeli de Avrupa’da… 
Klip böyle. 
Bir gün fırsat olursa Fuat Kav’a “sizin elinizde keleşler olsaydı ne yapardınız” diye soracağım. Cevabı biliyorum. 

Hava Harp Okulu’ndan alınıp “Mavi Otobüs”e bindirilen geleceğin pilotları “Mavi Ring”e bindirilenlerin arkadaşlarını bombalamak için eğitilmişti. Devlet onları Akar-Fidan provokasyonuna kurban etti. Bini aşkın Harbiyeli tutuklandı, işkence gördü, geriye kalanlar sokağa atıldı. 

“Mavi Otobüs”tekiler bilmeden, anlamadan, düşünmeden, duymadan devletin kurbanı oldu. 
“Mavi Ring”tekiler ne yaptıklarını biliyorlardı. 
Ama kader ortaktır.  
Ağlarını örer.  

Sen PKK’ye karşı savaşa hazırlanırken kendini “Mavi Otobüste” bulursun. Nereye gittiğini bilmezsin. 
Fuat Kav ise devlete karşı savaştığı için “Mavi Ring”tedir. Nereye gittiğini biliyor. 

“Mavi Ring”teki PKK’lileri öldürmek isteyen “Mavi Otobüstekiler” mi haklı, yoksa “Mavi Otobüstekilere” işkence eden devlete karşı ayaklanan “Mavi Ringtekiler” mi? Halk düşmanı devlete silah çekenler mi, yoksa tuzakçı devletin karşısında silahlarını “Mavi Otobüs”ün koltuk altlarına saklayanlar mı? Direnenler mi, yoksa direnmeyi düşünemeyenler mi? 

Sanırım Harbiyeli şimdi bu soruyu yanıtlamaya çalışıyor. “Bizi Boğaz Köprüsüne sürenlerle Kürdistanı bombalatanlar aynı generaller değil mi?” sorusu beyinlerinde uğulduyor. 

Gözümün önünde bir film karesi canlanıyor. 
Bir otoyol. 
İki araç birbirini izliyor: “Mavi Otobüs” ve “Mavi Ring”… 

“Mavi Ring” tutsakları nereye gittiklerini biliyor. Hazırlar. Susuz ve havasız demir kafeste “direniş ruhu” ayakta. Devlet onlara karşı, onlar devlete karşı. Tereddüt yok. Saflar net. Devlettir, öldürecektir, ölmemek için direnmek gerekmektedir. “Mavi Ring”tekiler boğulmak üzere oldukları demir kafeste işte böyle düşünüyor. 

“Mavi Otobüstekiler” ise nereye gittiklerini bilmiyor. Uğrunda ölmeye yemin ettikleri devletin onlara hazırladığı tuzaktan habersizler. İşte bir arkadaşlarının boğazı kesiliyor. Bir diğeri köprüden atılıyor. Yanı başındaki sınıf arkadaşı sırtından vuruluyor. “Mavi Otobüsten” indiriliyorlar, gözaltına alınıyorlar, en alçakça işkencelere uğruyorlar, ve umutsuzca hala “suçsuz” olduklarını anlatmaya çalışıyorlar.  

“Mavi Ring”tekiler ne yapıyor? 
“Suç” işlemeye devam ediyor. 
“Mavi Otobüs” ile “Mavi Ring” filmleri böyle bitiyor. 

İzledikten sonra düşünüyorum: Bir otobüs dolusu Harbiye öğrencisi o gün köprüde silahlarını saklamak yerine, onları linç etmekle görevli kontr-gerilla güruhuna karşı kahramanca direnseydi ne olurdu? 

Kırk-elli silahlı Harbiyeli’nin direnişi o gün köprüdeki güruhu darmadağın ederdi. 

“Mavi Ring”tekiler bugün Zap’ta Harbiyelileri oyuna getiren orduyu perişan ediyor. 

“Örnek alın” diye yazdım. 

Sen “Mavi Otobüs”e bindirildiğinde onsekiz, yirmi yaşlarındaydın. Unutma: “Mavi Ring”dekiler de o sıralar senin yaşındaydılar.